Το κορίτσ’ τ’ εμόν

Το κορίτσ’ τ’ εμόν γλυκύν
και τ’ ομμάτι͜α τ’ς τα τρανά
έν’ το γιατρικόν σα τέρτι͜α μ’,
εγώ να λελεύ’ ατα!

Λάρωσον, λάρωσον
μ’ έναν τέρεμαν γλυκύν
τα τερτόπα μ’ και τα πόνι͜α μ’,
η καρδία μ’ να λαφρύν’

Το κορίτσ’ τ’ εμόν ποϊλίσσα,
σαρία τα μαλλία τ’ς
Έν’ το άλλο το ημ’σό μ’,
η ζωή μ’ και η χαρά μ’

Λάρωσον, λάρωσον
μ’ έναν τέρεμαν γλυκύν
τα τερτόπα μ’ και τα πόνι͜α μ’,
η καρδία μ’ να λαφρύν’

Λάρωσον, λάρωσον
μ’ έναν τέρεμαν γλυκύν
τα τερτόπα μ’ και τα πόνι͜α μ’,
η καρδία μ’ να λαφρύν’