Στιχουργοί: Νάκος Ευσταθιάδης
Συνθέτες: Παραδοσιακό | Φάνης Κουρουκλίδης
Αν θα πάει σο ημερ’κόν στρών’ τραπέζ’ ο εφτωχόν Πλούσιον ώραν ’κι χάν’, τρώει και πίν’ και ους να σπάν’ Είπεν α’ ο Διογένης, ο σοφόν τη οικουμένης Διογένη, το φενέρ’ ι-σ’ άλλο μη κρατεί σο χ̌έρι σ’ Έναν κούρταν πα ’κ’ ευρέθεν, ανθρωπία ετελέθεν ’Κ’ έ͜εις δουλείαν σο παζάρ’ ξάι μ’ εβγαίντς ας σο πιθάρ’ Ας ση γείτονα τ’ αμπέλ’ το σταφύλ’ άμον το μέλ’ Λες κι έν’ κόκκινον κρασίν άμον ζάχαρην γλυκύν Είπεν α’ ο Διογένης, ο σοφόν τη οικουμένης Διογένη, το φενέρ’ ι-σ’ άλλο μη κρατεί σο χ̌έρι σ’ Έναν κούρταν πα ’κ’ ευρέθεν, ανθρωπία ετελέθεν ’Κ’ έ͜εις δουλείαν σο παζάρ’ ξάι μ’ εβγαίντς ας σο πιθάρ’ Κρεμασμέντσα ας σο δεντρίν είνας γυναίκα με σ̌κοινίν Αΐκον καρπόν να δίν’ν’ τα δεντρά όλα̤ ση γην Είπεν α’ ο Διογένης, ο σοφόν τη οικουμένης Διογένη, το φενέρ’ ι-σ’ άλλο μη κρατεί σο χ̌έρι σ’ Έναν κούρταν πα ’κ’ ευρέθεν, ανθρωπία ετελέθεν ’Κ’ έ͜εις δουλείαν σο παζάρ’ ξάι μ’ εβγαίντς ας σο πιθάρ’ Τη κακού το σπιτικόν άμον φυλακή στενόν Άμον φίλος πας εμπαίντς και εχθρός ατ’ θα εβγαίντς Είπεν α’ ο Διογένης, ο σοφόν τη οικουμένης Διογένη, το φενέρ’ ι-σ’ άλλο μη κρατεί σο χ̌έρι σ’ Έναν κούρταν πα ’κ’ ευρέθεν, ανθρωπία ετελέθεν ’Κ’ έ͜εις δουλείαν σο παζάρ’ ξάι μ’ εβγαίντς ας σο πιθάρ’
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| α’ | (ατό) αυτό, το | ||
| αΐκον | τέτοιο/α | ||
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| ανθρωπία | ανθρωπιά | ||
| ας σο | απ’ το | ασό σο (από το) | |
| γλυκύν | γλυκιά/ό | ||
| δίν’ν’ | δίνουν | ||
| δουλείαν | δουλειά | ||
| έ͜εις | έχεις | ||
| εβγαίντς | βγαίνεις | ||
| είνας | ένας/μία | ||
| εμπαίντς | μπαίνεις | ||
| έν’ | είναι | ||
| ετελέθεν | (αμτβ.) τελείωσε, εξαντλήθηκε, μτφ. πέθανε | ||
| ευρέθεν | βρέθηκε | ||
| εφτωχόν | φτωχό | ||
| ημερ’κόν | μεροκάματο | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κούρταν | γουλιά | ||
| κρατεί | κρατάει, βαστάει, στέκει, αντέχει | ||
| μέλ’ | μέλι | ||
| ξάι | καθόλου | ||
| ους | ως, μέχρι | ||
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| πίν’ | πίνω/ει | ||
| σπάν’ | σκάει, εκρήγνυται | ||
| φενέρ’ | φανάρι, μικρό παλιού τύπου φωτιστικό | fener<φανάριον<φανός | |
| χάν’ | χάνει, παύει να έχει, διώχνει |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| α’ | (ατό) αυτό, το | ||
| αΐκον | τέτοιο/α | ||
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| ανθρωπία | ανθρωπιά | ||
| ας σο | απ’ το | ασό σο (από το) | |
| γλυκύν | γλυκιά/ό | ||
| δίν’ν’ | δίνουν | ||
| δουλείαν | δουλειά | ||
| έ͜εις | έχεις | ||
| εβγαίντς | βγαίνεις | ||
| είνας | ένας/μία | ||
| εμπαίντς | μπαίνεις | ||
| έν’ | είναι | ||
| ετελέθεν | (αμτβ.) τελείωσε, εξαντλήθηκε, μτφ. πέθανε | ||
| ευρέθεν | βρέθηκε | ||
| εφτωχόν | φτωχό | ||
| ημερ’κόν | μεροκάματο | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κούρταν | γουλιά | ||
| κρατεί | κρατάει, βαστάει, στέκει, αντέχει | ||
| μέλ’ | μέλι | ||
| ξάι | καθόλου | ||
| ους | ως, μέχρι | ||
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| πίν’ | πίνω/ει | ||
| σπάν’ | σκάει, εκρήγνυται | ||
| φενέρ’ | φανάρι, μικρό παλιού τύπου φωτιστικό | fener<φανάριον<φανός | |
| χάν’ | χάνει, παύει να έχει, διώχνει |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 