Στιχουργοί: Νάκος Ευσταθιάδης
Συνθέτες: Παραδοσιακό | Φάνης Κουρουκλίδης
Ο Νικολάι σο Πορτσ̌όμ¹ άμον αγάς εζήν’νεν Επίανεν και το σαχτάρ’ κι ατό χρυσάφ’ εποίν’νεν Σην Ελλάδαν, Νικολάι, μεροδούλι, μεροφάι Κόλια όσον κι αν δουλεύ’ς ’κ’ επορείς να αρτουρεύ’ς Σην Τσάλκαν και σο Τσιχτσιβάρ² αρ’ ο Κόλιας έτον ένας Απέσ’ σ’ ολόεν το Τιφλίζ³ άμον ατόν κανένας Σην Ελλάδαν, Νικολάι, μεροδούλι, μεροφάι Κόλια όσον κι αν δουλεύ’ς ’κ’ επορείς να αρτουρεύ’ς Σην ούλιτσαν⁴ ντ’ εχ̌ύτιζεν, εκλώσκουσαν κι ετέρ’ναν Τον Κόλιαν όλ’ εσάευαν, το χ̌έρ’ν α’ πα επαίρ’ναν Σην Ελλάδαν, Νικολάι, μεροδούλι, μεροφάι Κόλια όσον κι αν δουλεύ’ς ’κ’ επορείς να αρτουρεύ’ς Γεια σου Κόλια Μπαγλάροφ ας σην Τσάλκαν! Σην Γκρέτσια ντ’ εράευες; Αδά ούλ’ απιτάζ’νε Μίαν αδά, μίαν ακεί, Κόλια, την ψ̌η σ’ εβγάλλ’νε Σην Ελλάδαν, Νικολάι, μεροδούλι, μεροφάι Κόλια όσον κι αν δουλεύ’ς ’κ’ επορείς να αρτουρεύ’ς Σην Ελλάδαν, Νικολάι, μεροδούλι, μεροφάι Κόλια όσον κι αν δουλεύ’ς ’κ’ επορείς να αρτουρεύ’ς
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| α’ | (ατό) αυτό, το | ||
| αδά | εδώ | ||
| ακεί | εκεί | ||
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| απέσ’ | μέσα | ||
| απιτάζ’νε | επιτάσσουν, διατάζουν, προστάζουν | ἐπιτάσσω | |
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| αρτουρεύ’ς | περισσεύεις, αυξάνεις, αποταμιεύεις, εξοικονομείς | artırmak | |
| ας σην | απ’ την | ασό σην (από την) | |
| δουλεύ’ς | δουλεύεις | ||
| εβγάλλ’νε | βγάζουν | ||
| εζήν’νεν | ζούσε | ||
| εκλώσκουσαν | γυρνούσαν, επέστρεφαν | ||
| επαίρ’ναν | έπαιρναν | ||
| επίανεν | έπιανε | ||
| εποίν’νεν | έκανε, έφτιαχνε | ποιέω-ῶ | |
| επορείς | μπορείς | ||
| εράευες | έψαχνες, αναζητούσες, γύρευες | aramak | |
| ετέρ’ναν | κοιτούσαν | ||
| έτον | ήταν | ||
| εχ̌ύτιζεν | ξεπρόβαλλε | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| μίαν | μια φορά | ||
| όλ’ | όλοι/α | ||
| ολόεν | ολόκληρο/η | ||
| ούλ’ | όλοι | ||
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| σαχτάρ’ | στάχτη | στάχτη<στάζω | |
| χ̌έρ’ν | χέρι | ||
| ψ̌η | ψυχή |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| α’ | (ατό) αυτό, το | ||
| αδά | εδώ | ||
| ακεί | εκεί | ||
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| απέσ’ | μέσα | ||
| απιτάζ’νε | επιτάσσουν, διατάζουν, προστάζουν | ἐπιτάσσω | |
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| αρτουρεύ’ς | περισσεύεις, αυξάνεις, αποταμιεύεις, εξοικονομείς | artırmak | |
| ας σην | απ’ την | ασό σην (από την) | |
| δουλεύ’ς | δουλεύεις | ||
| εβγάλλ’νε | βγάζουν | ||
| εζήν’νεν | ζούσε | ||
| εκλώσκουσαν | γυρνούσαν, επέστρεφαν | ||
| επαίρ’ναν | έπαιρναν | ||
| επίανεν | έπιανε | ||
| εποίν’νεν | έκανε, έφτιαχνε | ποιέω-ῶ | |
| επορείς | μπορείς | ||
| εράευες | έψαχνες, αναζητούσες, γύρευες | aramak | |
| ετέρ’ναν | κοιτούσαν | ||
| έτον | ήταν | ||
| εχ̌ύτιζεν | ξεπρόβαλλε | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| μίαν | μια φορά | ||
| όλ’ | όλοι/α | ||
| ολόεν | ολόκληρο/η | ||
| ούλ’ | όλοι | ||
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| σαχτάρ’ | στάχτη | στάχτη<στάζω | |
| χ̌έρ’ν | χέρι | ||
| ψ̌η | ψυχή |
¹ Μπορζόμι - Borjomi (ბორჯომი) Γεωργίας ² Τσιχιτζβάρι - Tsikhisjvari (ციხისჯვარი) Γεωργίας ³ Τιφλίδα (თბილისი) Γεωργίας ⁴ улица (ρωσ.)= δρόμος
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 