Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Γαβρά μ’, ντο στέκεις και τερείς και τίναν περιμένεις; Για έπαρ’ το φουσάτο σου και σο Κεμάχ αρ’ δέβα Άρδασσα ας έν’ το μαχ̌αίρ’ -τ- σ’, η Ζάγχρα το κοντάρι σ’ Άτρα τα αετόφτερα σ’, όλιον τη γην ισ̌κιάζ’νε
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| δέβα | (προστ.) πήγαινε | ||
| έν’ | είναι | ||
| έπαρ’ | (προστ.) πάρε | ||
| ισ̌κιάζ’νε | σκιάζουν | ||
| μαχ̌αίρ’ | μαχαίρι | ||
| όλιον | όλο, ολόκληρο | ||
| τερείς | κοιτάς | ||
| τίναν | ποιον/α | ||
| φουσάτο | ασκέρι, μονάδα στρατού | fossatum=«στρατόπεδο, τάφρος» |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| δέβα | (προστ.) πήγαινε | ||
| έν’ | είναι | ||
| έπαρ’ | (προστ.) πάρε | ||
| ισ̌κιάζ’νε | σκιάζουν | ||
| μαχ̌αίρ’ | μαχαίρι | ||
| όλιον | όλο, ολόκληρο | ||
| τερείς | κοιτάς | ||
| τίναν | ποιον/α | ||
| φουσάτο | ασκέρι, μονάδα στρατού | fossatum=«στρατόπεδο, τάφρος» |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 