Στιχουργοί: Στάθης Νικολαΐδης
Συνθέτες: Στάθης Νικολαΐδης
Λελεύω σε, τριαντάφυλλον και Παναΐας δάκρεν Η μύρα σ’ ’κι χορτάεται ευωδία σ’ ’κι χάται Σην ψ̌η μ’ άμον ελέαν για κλώστ’ σ’ εμέν μερέαν Γιά δος μα ένα φίλεμαν, γιά έναν μαχ̌αιρέαν Απάν’ σα ποδαρέας ι-σ’, αρνί μ’, θα πάγω χάμαι Έπαρ’ με σ’ εγκαλιόπο σου, καλά σπίγγ’σον και κράτ’ με Σην ψ̌η μ’ άμον ελέαν για κλώστ’ σ’ εμέν μερέαν Γιά δος μα ένα φίλεμαν, γιά έναν μαχ̌αιρέαν Ρομάνας ι-μ’ τριαντάφυλλον, κυδών’ σκουντουλισμένον Για τ’ εσέν λόγον πη θα λέει να έν’ αφορισμένον Σην ψ̌η μ’ άμον ελαίαν για κλώστ’ σ’ εμέν μερέαν Γιά δος μα ένα φίλεμαν, γιά έναν μαχ̌αιρέαν Η σεβντά έν’ αρρώστιαν ν’ αηλί τηνάν σουμώνει Μαραζών’ την καρδίαν ατ’ το αίμαν ατ’ θολώνει Σην ψ̌η μ’ άμον ελέαν για κλώστ’ σ’ εμέν μερέαν Γιά δος μα ένα φίλεμαν, γιά έναν μαχ̌αιρέαν
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| απάν’ | πάνω | ||
| αφορισμένον | αφορισμένο, αναθεματισμένο | ||
| γιά | είτε, ή | ya/yā | |
| δάκρεν | δάκρυ | ||
| δος | δώσε | ||
| δος μα | δώσε μου | ||
| εγκαλιόπο | αγκαλίτσα | ||
| ελαίαν | ελιά | ||
| έν’ | είναι | ||
| έπαρ’ | (προστ.) πάρε | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κλώστ’ | (προστ.) γύρνα/γύρισε, επέστρεψε | ||
| κράτ’ | κράτα, βάστα, κάνε κράτει (προστ.) | ||
| λελεύω | χαίρομαι | ||
| μαχ̌αιρέαν | μαχαιριά | ||
| μερέαν | μεριά | ||
| μύρα | οσμή, μυρωδιά | ||
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| πη | που | ||
| ποδαρέας | πατημασιές, χνάρια | ||
| ρομάνας | παρχαρομάνας, γυναίκας επιφορτισμένης με την επιμέλεια των ζώων και άλλες γαλακτοκομικές εργασίες στο παρχάρι (θερινό βοσκοτόπι) | ||
| σεβντά | αγάπη, έρωτας | sevda/sevdā | |
| σκουντουλισμένον | ευωδιαστό | ||
| σουμώνει | σιμώνει, πλησιάζει, κοντεύει | ||
| σπίγγ’σον | (προστ.) σφίξε | ||
| τηνάν | αυτόν/ην που | ||
| φίλεμαν | φιλί | ||
| χάμαι | χάνομαι, μτφ. πεθαίνω | ||
| χάται | χάνεται | ||
| χορτάεται | χορταίνεται | ||
| ψ̌η | ψυχή |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| απάν’ | πάνω | ||
| αφορισμένον | αφορισμένο, αναθεματισμένο | ||
| γιά | είτε, ή | ya/yā | |
| δάκρεν | δάκρυ | ||
| δος | δώσε | ||
| δος μα | δώσε μου | ||
| εγκαλιόπο | αγκαλίτσα | ||
| ελαίαν | ελιά | ||
| έν’ | είναι | ||
| έπαρ’ | (προστ.) πάρε | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κλώστ’ | (προστ.) γύρνα/γύρισε, επέστρεψε | ||
| κράτ’ | κράτα, βάστα, κάνε κράτει (προστ.) | ||
| λελεύω | χαίρομαι | ||
| μαχ̌αιρέαν | μαχαιριά | ||
| μερέαν | μεριά | ||
| μύρα | οσμή, μυρωδιά | ||
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| πη | που | ||
| ποδαρέας | πατημασιές, χνάρια | ||
| ρομάνας | παρχαρομάνας, γυναίκας επιφορτισμένης με την επιμέλεια των ζώων και άλλες γαλακτοκομικές εργασίες στο παρχάρι (θερινό βοσκοτόπι) | ||
| σεβντά | αγάπη, έρωτας | sevda/sevdā | |
| σκουντουλισμένον | ευωδιαστό | ||
| σουμώνει | σιμώνει, πλησιάζει, κοντεύει | ||
| σπίγγ’σον | (προστ.) σφίξε | ||
| τηνάν | αυτόν/ην που | ||
| φίλεμαν | φιλί | ||
| χάμαι | χάνομαι, μτφ. πεθαίνω | ||
| χάται | χάνεται | ||
| χορτάεται | χορταίνεται | ||
| ψ̌η | ψυχή |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 