.
.
Ακρίτας όντας έλαμνεν

Η μάνα του Κωνσταντίνου

Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Η μάνα του Κωνσταντίνου
Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
fullscreen
Πουλόπο μ’, έρθεν άνοιξην
κι εσύ ’κι κελαηδείς -ι;
[γιαρ, γιαρ, αμάν]
Πουλόπο μ’, ντ’ έπαθες εσύ
αφήντς την τραγωδίαν;
[γιαρ, γιαρ, αμάν]
-Με τοι πολλούς έφυγα εγώ,
σ’ έναν άγριον όρος
[γιαρ, γιαρ, αμάν]

Αητέντς έρθεν κι επέρασεν
σιμά -ν- ας σην φωλέα μ’
[γιαρ, γιαρ, αμάν]
Εκράν’νεν και σα χ̌έρι͜α του
παλληκαρί’ βραχ̌ι͜όνας
[γιαρ, γιαρ, αμάν]
Ατόν εγώ ερώτεσα
«πού εύρες τα βραχ̌ι͜όνας;»
[γιαρ, γιαρ, αμάν]

-Απέσ’ σου κάστρου την αυλήν
με σπαθοκονταρέας
[γιαρ, γιαρ, αμάν/όι, όι, αμάν]
Εκεί κείται ο Γιώργης σου
σπαθοκονταρι͜ασμένος
[γιαρ, γιαρ, αμάν]
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλευση
αητέντςαητός
απέσ’μέσα
ας σηναπ’ την ασό σην (από την)
αφήντςαφήνεις
βραχ̌ι͜όναςβραχίονες, μπράτσα βραχίων
γιαραγαπητός/ή/ό, αγάπη yâr
εκράν’νενκρατούσε
έρθενήρθε
ερώτεσαρώτησα
εύρεςβρήκες
κείταικείτεται, ξαπλώνει
’κιδεν οὐκί<οὐχί
παλληκαρί’παλληκαριού παλληκάριον<πάλληξ, πάλλαξ
πουλόποπουλάκι
τοιτους/τις
τραγωδίαντραγούδι
φωλέαφωλιά
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλ.
αητέντςαητός
απέσ’μέσα
ας σηναπ’ την ασό σην (από την)
αφήντςαφήνεις
βραχ̌ι͜όναςβραχίονες, μπράτσα βραχίων
γιαραγαπητός/ή/ό, αγάπη yâr
εκράν’νενκρατούσε
έρθενήρθε
ερώτεσαρώτησα
εύρεςβρήκες
κείταικείτεται, ξαπλώνει
’κιδεν οὐκί<οὐχί
παλληκαρί’παλληκαριού παλληκάριον<πάλληξ, πάλλαξ
πουλόποπουλάκι
τοιτους/τις
τραγωδίαντραγούδι
φωλέαφωλιά
Η μάνα του Κωνσταντίνου

Ποντιακός Στίχος - Pontian Lyrics 2025

Επικοινωνία: infoDUMMY@pontianlyrics.gr

Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της IpHost