.
.
Από τον Πόντο στην Αθήνα

Ατέν εγώ θα παίρω

Ατέν εγώ θα παίρω
fullscreen
Ας λέγω σας, νε παιδία
και -ν- έναν μετιάν-ι
Έναν κορίτσ’ ντο υπόφερεν
ατό ας ση σεβντάν-ι

Τρία χρόνια η άχαρος
έτον σουμαδεμέντσα
Ας ση χώρας τα στόματα
πολλά πουγαλεμέντσα

Τη κόσμονος οι μαϊσσάδες
και -ν- όλ’ σ’ ατέν απάν’-ι
Όλ’ πολεμούν σο χάλαμαν
να κλώθ’νε τον παιδάν-ι

Ο παιδάς ’κι καντουρεύκεται
το τέλος λέει θα παίρω
Τρία χρόνια σεβντάν έχω,
ατέν πώς να μη παίρω;
Ατέν εγώ θα παίρω!
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλευση
απάν’πάνω
ατέναυτήν
έτονήταν
καντουρεύκεταιξεγελιέται, εξαπατάται, πιάνεται κορόιδο kandırmak
’κιδεν οὐκί<οὐχί
κλώθ’νεγυρίζουν, στρέφουν
κόσμονοςκόσμου, οικουμένης, κοινωνίας
μαϊσσάδεςμάγισσες
μετιάνωδή, ποίημα methiye/medḥiyye
όλ’όλοι/α
παιδάνπαιδί αγόρι
παιδάςπαιδί, νέος άντρας
παιδίαπαιδιά
παίρωπαίρνω
πολλά(επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ
πουγαλεμέντσασκασμένη, βαριεστημένη, στενοχωρημένη bunalma
σεβντάναγάπη, έρωτα sevda/sevdā
σουμαδεμέντσασημαδεμένη, αρραβωνιασμένη
χάλαμανχαλασμός, καταστροφή, όλεθρος, αφανισμός
χώραςξένος/η/ο/οι γενικά, οι/το/τα μη οικείο/α, ξενιτειάς
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλ.
απάν’πάνω
ατέναυτήν
έτονήταν
καντουρεύκεταιξεγελιέται, εξαπατάται, πιάνεται κορόιδο kandırmak
’κιδεν οὐκί<οὐχί
κλώθ’νεγυρίζουν, στρέφουν
κόσμονοςκόσμου, οικουμένης, κοινωνίας
μαϊσσάδεςμάγισσες
μετιάνωδή, ποίημα methiye/medḥiyye
όλ’όλοι/α
παιδάνπαιδί αγόρι
παιδάςπαιδί, νέος άντρας
παιδίαπαιδιά
παίρωπαίρνω
πολλά(επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ
πουγαλεμέντσασκασμένη, βαριεστημένη, στενοχωρημένη bunalma
σεβντάναγάπη, έρωτα sevda/sevdā
σουμαδεμέντσασημαδεμένη, αρραβωνιασμένη
χάλαμανχαλασμός, καταστροφή, όλεθρος, αφανισμός
χώραςξένος/η/ο/οι γενικά, οι/το/τα μη οικείο/α, ξενιτειάς
Ατέν εγώ θα παίρω

Ποντιακός Στίχος - Pontian Lyrics 2025

Επικοινωνία: infoDUMMY@pontianlyrics.gr

Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της IpHost