Ο Πόντον ο ανάσπαλτον

Θάλασσα, Μαύρη θάλασσα,
έναν παπόρ’ για στείλον
Θ’ επαίρ’νεν κι εφέρνε με σουμά σ’
κι έλεπα σε ολίγον
[Αχ! κι έλεπα σε ολίγον]

Ας έτον και ας έλεπα
τον τόπον ντ’ εγεννέθα
Μέρ’ έμ’νε, μέρ’ ετράνυνα
κι ατώρα πού ευρέθα;
[Αχ! κι ατώρα πού ευρέθα;]

Ας έτον και ας έλεπα
αξάν την Τραπεζούνταν
Τ’ άχαρα τ’ ομματόπα μου
δά̤κρα̤ χαράς γομούνταν
[Αχ! δά̤κρα̤ χαράς γομούνταν]

Ατόσα χρόνα̤ εδέβανε
τ’ ομμάτα̤ μ’ άλλο ’κ’ είδαν
τον Πόντον τον ανάσπαλτον,
τον Πόντον την πατρίδα μ’
[Αχ! τον Πόντον την πατρίδα μ’]