Αχπαστόν

Έρθα, πουλί μ’, σην μαχαλά σ’
έρθα ση γειτονία σ’
Κανείς ’κι κουίζ’ τ’ όνεμα σ’
ν’ ακούω τη λαλία σ’

Τη νύχταν όντες τραγωδώ
εγώ το παλληκάρι
Σ’κώσον και σύρον το γεργάν’,
τσέρτσον το μαξιλάρι

Άνοιξον, γιαβρί μ’, άνοιξον,
άνοιξον το πορτόπο σ’
Μεθυσμένον έχ̌’ κι έρχεται
το λαλαχ̌άρ’ τ’ αρνόπο σ’