Στιχουργοί: Ιωάννης Αποστολίδης
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Και μανίτσα μ’, κουίζω σε, πού είσαι -ν- και ’κι ακούς με; Εσύ εμέν εξέγραψες, άλλο πα ’κι νουνί͜εις με Εμέναν αποκλήρωσες, να έ͜εις την αμαρτίαν Θα κάθουμαι και θα γερώ απέσ’ σην ξενιτείαν Και μάνα, σην πατρίδα μου ήλες να μη χουλένει Χωρίς εμέν η άνοιξη μοθόπωρος ν’ ομοι͜άζει
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| απέσ’ | μέσα | ||
| γερώ | γερνάω | ||
| έ͜εις | έχεις | ||
| ήλες | ήλιος | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κουίζω | φωνάζω, λαλώ, καλώ κπ ονομαστικά | ||
| μοθόπωρος | φθινόπωρο | ||
| νουνί͜εις | σκέφτεσαι | ||
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| χουλένει | ζεσταίνει, θερμαίνει |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| απέσ’ | μέσα | ||
| γερώ | γερνάω | ||
| έ͜εις | έχεις | ||
| ήλες | ήλιος | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κουίζω | φωνάζω, λαλώ, καλώ κπ ονομαστικά | ||
| μοθόπωρος | φθινόπωρο | ||
| νουνί͜εις | σκέφτεσαι | ||
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| χουλένει | ζεσταίνει, θερμαίνει |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 