Στιχουργοί: Νίκος Σωτηριάδης
Συνθέτες: Μάκης Πετρίδης
Παρχάρτς εμοιρολόγανεν αρ’ ντ’ επεσ̌ονλικεύτεν Άλλο χορτάρ’ ’κι θα φυτρών’, ορμάνι͜α εγομώθεν Πουθέν βίος ’κι φαίνεται, πουθέν ’κι κρού’ν κωδώνια Πουθέν ’κι παίζ’ η κεμεντζ̌έ να λαφρούνταν τα πόνια τ’ Έρ’τ’ α̤τον έναν χαβεζλούκ’ κι έναν αροθυμίαν, ατείν’ π’ επαρχαρεύκουσαν να ’ρχούσανε αλλομίαν Καλύβι͜α λιθαρόχτιστα τζ̌ακόπα να καπνίζ’νε Τα τσ̌ιμένια να φέρ’νε ψ̌ην κι ατόν χαρεντερίζ’νε
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αλλομίαν | άλλη μια φορά | ||
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| αροθυμίαν | νοσταλγία | ||
| ατείν’ | αυτοί | ||
| βίος | το βιος, το σύνολο των ζωντανών που έχει στην ιδιοκτησία του κάποιος, η περιουσία κάποιου | ||
| εγομώθεν | γέμισε | ||
| εμοιρολόγανεν | μοιρολογούσε | ||
| επαρχαρεύκουσαν | παραθέριζαν σε θερινό βοσκότοπο (παρχάρι) | ||
| επεσ̌ονλικεύτεν | έχασε την ζωντάνια, έχασε την χαρά | ||
| έρ’τ’ | (έρ’ται) έρχεται | ||
| κεμεντζ̌έ | λύρα | kemençe/kemānçe | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κρού’ν | χτυπούν | κρούω | |
| λαφρούνταν | λαφρύνουν | ||
| ορμάνι͜α | δάση | orman | |
| παίζ’ | παίζω/παίζει | ||
| παρχάρτς | ορεινός τόπος θερινής βοσκής | ||
| πόνια | (ονομ.) πόνοι, (αιτ.) πόνους | ||
| πουθέν | πουθενά | ||
| ’ρχούσανε | (ερχούσανε) έρχονταν | ||
| τζ̌ακόπα | (υποκορ.) τζάκια | ocak | |
| τσ̌ιμένια | γρασίδια, χλοερές εκτάσεις | çimen | |
| φέρ’νε | φέρνουν | ||
| χαβεζλούκ’ | πόθος, επιθυμία, γούστο | heveslilik | |
| χαρεντερίζ’νε | χαροποιούν, ψυχαγωγούν | ||
| χορτάρ’ | χορτάρι | ||
| ψ̌ην | ψυχή |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αλλομίαν | άλλη μια φορά | ||
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| αροθυμίαν | νοσταλγία | ||
| ατείν’ | αυτοί | ||
| βίος | το βιος, το σύνολο των ζωντανών που έχει στην ιδιοκτησία του κάποιος, η περιουσία κάποιου | ||
| εγομώθεν | γέμισε | ||
| εμοιρολόγανεν | μοιρολογούσε | ||
| επαρχαρεύκουσαν | παραθέριζαν σε θερινό βοσκότοπο (παρχάρι) | ||
| επεσ̌ονλικεύτεν | έχασε την ζωντάνια, έχασε την χαρά | ||
| έρ’τ’ | (έρ’ται) έρχεται | ||
| κεμεντζ̌έ | λύρα | kemençe/kemānçe | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κρού’ν | χτυπούν | κρούω | |
| λαφρούνταν | λαφρύνουν | ||
| ορμάνι͜α | δάση | orman | |
| παίζ’ | παίζω/παίζει | ||
| παρχάρτς | ορεινός τόπος θερινής βοσκής | ||
| πόνια | (ονομ.) πόνοι, (αιτ.) πόνους | ||
| πουθέν | πουθενά | ||
| ’ρχούσανε | (ερχούσανε) έρχονταν | ||
| τζ̌ακόπα | (υποκορ.) τζάκια | ocak | |
| τσ̌ιμένια | γρασίδια, χλοερές εκτάσεις | çimen | |
| φέρ’νε | φέρνουν | ||
| χαβεζλούκ’ | πόθος, επιθυμία, γούστο | heveslilik | |
| χαρεντερίζ’νε | χαροποιούν, ψυχαγωγούν | ||
| χορτάρ’ | χορτάρι | ||
| ψ̌ην | ψυχή |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 