
Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Αρ’ όντες πας και σο παρχάρ’ κάθκα -ν- απέσ’ σην άμμον Τοι παρχαρέτας δέβασον κι εσύ εμέν ανάμ’νον Παρχαρομάνα εποίκε σε κι εγέντς λαλαχ̌αρία Εσέγκες με και ση σεβντάν τερείς με κρύα - κρύα Κρύον παρχαρονέρ’ είσαι, νασάν τον διψασμένον Νασάν που κείται μετ’ εσέν και κείσαι νυσταγμένον
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| ανάμ’νον | περίμενε | ||
| απέσ’ | μέσα | ||
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| δέβασον | (προστ.) διάβασε, πέρασε, πήγαινε κπ/κτ κάπου | ||
| εγέντς | έγινες, κατάντησες | ||
| εποίκε | έκανε, έφτιαξε | ποιέω-ῶ | |
| εσέγκες | έβαλες, εισήγαγες | ||
| κάθκα | (προστ.) κάθισε | ||
| κείσαι | κείτεσαι, ξαπλώνεις | ||
| κείται | κείτεται, ξαπλώνει | ||
| λαλαχ̌αρία | χαϊδεμένη, παραχαϊδεμένη | ||
| μετ’ | μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος) | ||
| νασάν | χαρά σε | ||
| όντες | όταν | ||
| παρχάρ’ | ορεινός τόπος θερινής βοσκής | ||
| παρχαρομάνα | γυναίκα που ήταν επιφορτισμένη με τις δουλειές του παρχαριού, ορεινού τόπου θερινής βοσκής | ||
| σεβντάν | αγάπη, έρωτα | sevda/sevdā | |
| τερείς | κοιτάς | ||
| τοι | τους/τις |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| ανάμ’νον | περίμενε | ||
| απέσ’ | μέσα | ||
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| δέβασον | (προστ.) διάβασε, πέρασε, πήγαινε κπ/κτ κάπου | ||
| εγέντς | έγινες, κατάντησες | ||
| εποίκε | έκανε, έφτιαξε | ποιέω-ῶ | |
| εσέγκες | έβαλες, εισήγαγες | ||
| κάθκα | (προστ.) κάθισε | ||
| κείσαι | κείτεσαι, ξαπλώνεις | ||
| κείται | κείτεται, ξαπλώνει | ||
| λαλαχ̌αρία | χαϊδεμένη, παραχαϊδεμένη | ||
| μετ’ | μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος) | ||
| νασάν | χαρά σε | ||
| όντες | όταν | ||
| παρχάρ’ | ορεινός τόπος θερινής βοσκής | ||
| παρχαρομάνα | γυναίκα που ήταν επιφορτισμένη με τις δουλειές του παρχαριού, ορεινού τόπου θερινής βοσκής | ||
| σεβντάν | αγάπη, έρωτα | sevda/sevdā | |
| τερείς | κοιτάς | ||
| τοι | τους/τις |

