.
.
Συνεχίζω

Τη Θεού έτον βουλή

Τη Θεού έτον βουλή
fullscreen
Πώς ν’ ανασπάλω το πουλί μ’;
θαρρώ πως ζει ακόμαν
Όμως ατό εσ̌κέπασεν 
το έρημον το χώμαν

Τη Θεού έτον βουλή
να εμπαίν’ και σο ταφίν
Σα είκοσι ένα χρόνα̤
έφυεν ας ση ζωήν

Εχάσα το παιδόπο μου,
μανίτσα μ’, σε τροχαίο
Σάββατο ξημερώματα
εγέντον το μοιραίο

Τη Θεού έτον βουλή
να εμπαίν’ και σο ταφίν
Σα είκοσι ένα χρόνα̤
έφυεν ας ση ζωήν

Ντό έν’ ατό ντο εύρε με,
εμέν τον ζαβαλή;
Τσί επορεί να σύρ’ α̤το
τ’ εμόν την καμονήν;

Τη Θεού έτον βουλή
να εμπαίν’ και σο ταφίν
Σα είκοσι ένα χρόνα̤
έφυεν ας ση ζωήν
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλευση
ανασπάλωξεχάσω
βουλήθέληση, απόφαση
εγέντονέγινε
εμόνδικός/ή/ό μου ἐμοῦ
εμπαίν’μπαίνει
έν’είναι
επορείμπορεί
εσ̌κέπασενσκέπασε
έτονήταν
εύρεβρήκε
έφυενέφυγε
εχάσαέχασα
ζαβαλήφτωχό, εξαθλιωμένο, κακόμοιρο zavallı
καμονήνκαημός, (αιτ.) καημό
παιδόποπαιδάκι
σύρ’σύρω/ει, τραβάω/ει, ρίχνω/ει
ταφίντάφος
τσί(τις) ποιός;
χρόνα̤χρόνια
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλ.
ανασπάλωξεχάσω
βουλήθέληση, απόφαση
εγέντονέγινε
εμόνδικός/ή/ό μου ἐμοῦ
εμπαίν’μπαίνει
έν’είναι
επορείμπορεί
εσ̌κέπασενσκέπασε
έτονήταν
εύρεβρήκε
έφυενέφυγε
εχάσαέχασα
ζαβαλήφτωχό, εξαθλιωμένο, κακόμοιρο zavallı
καμονήνκαημός, (αιτ.) καημό
παιδόποπαιδάκι
σύρ’σύρω/ει, τραβάω/ει, ρίχνω/ει
ταφίντάφος
τσί(τις) ποιός;
χρόνα̤χρόνια
Τη Θεού έτον βουλή

Ποντιακός Στίχος - Pontian Lyrics 2025

Επικοινωνία: infoDUMMY@pontianlyrics.gr

Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της IpHost