.
.
Ποντιακά παραδοσιακά

Σεράντα μήλα/Μάνα, γιατί εποίν’νες με;

Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Σεράντα μήλα/Μάνα, γιατί εποίν’νες με;
Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
fullscreen
Σεράντα μήλα κόκκινα 
[πουλί μ’/γιαβρί μ’]
σ’ ένα μαντίλ’ δεμένα
Σεράντα σέβντας κι αν ευτάς 
[πουλί μ’/γιαβρί μ’]
’κ’ ευρήκ’ς κι άμον έμενα

Για έλα, έλα, πουλί μ’,
μετ’ εμέν έλα, γιαβρί μ’
Ατό τ’ εσόν το τέρεμαν, πουλί μ’
θα σύρ’ και παίρ’ τ’ αχούλι μ’

Τ’ ομμάτα̤ σ’ ας σον ουρανόν 
[πουλί μ’/γιαβρί μ’]
αστρόπα κατηβάζ’νε
Πόσα καρδόπα έκαψες 
[πουλί μ’/γιαβρί μ’]
και πόσα αναστενάζ’νε;

Για έλα, έλα, πουλί μ’,
μετ’ εμέν έλα, γιαβρί μ’
Ατό τ’ εσόν το τέρεμαν, πουλί μ’
θα σύρ’ και παίρ’ τ’ αχούλι μ’

♫

Μάνα, γιατί εποίν’νες με -ν-
αΐκον πονεμένον;
Όλα̤ τα κάρδι͜ας χ̌αίρουνταν
τ’ εμόν πάντα κλαμένον

Αρ’ εγέντον έναν χρόνον
σύρω τη σεβντά σ’ τον πόνον
Το κιφάλι μ’ σο μαξιλάρ’,
κι ο νους ι-μ’ έν’ σο δρόμον

Πουλόπο μ’, εροθύμεσα
τ’ ομμάτα̤ σ’ να ελέπω
Όχι τ’ ομμάτα̤ σ’ μοναχόν,
το πόι σ’ όλον να ελέπω

Βέχω, βέχω, ξεροβέχω
κείμαι κα’, τ’ αρνόπο μ’ ’κ’ έχω
Με τ’ ομματί’ μ’ τα δα̤κρόπα
το μαξιλάρι μ’ βρέχω
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλευση
αΐκοντέτοιο/α
άμονσαν, όπως, καθώς ἅμα
αναστενάζ’νεαναστενάζουν
αρ’εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha ἄρα
αρνόποαρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας
ας σοναπ’ τον ασό σον (από τον)
αστρόπααστεράκια
αχούλιμυαλό akıl/ʿaḳl
βέχωβήχω
γιαβρίμωρό, μικρό, παιδί yavru
δα̤κρόπα(υποκορ.) δάκρυα
εγέντονέγινε
ελέπωβλέπω
εμόνδικός/ή/ό μου ἐμοῦ
έν’είναι
εποίν’νεςέκανες, έφτιαχνες ποιέω-ῶ
εροθύμεσανοστάλγησα
εσόνδικός/ή/ό σου
ευρήκ’ςβρίσκεις
ευτάςκάνεις, φτιάχνεις εὐθειάζω
’κ’δεν οὐκί<οὐχί
κα’κάτω
καρδόπακαρδούλες
κατηβάζ’νεκατεβάζουν
κείμαικείτομαι, ξαπλώνω
κιφάλικεφάλι
μετ’μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος)
ξεροβέχωξεροβήχω
ομμάτα̤μάτια
ομματί’ματιού
παίρ’παίρνω/ει
πόιύψος, μπόι (ανάστημα) boy
πουλόποπουλάκι
σεβντάαγάπη, έρωτας sevda/sevdā
σέβντας(πληθ. τα) αγάπες, έρωτες sevda/sevdā
σεράντασαράντα
σύρ’σύρω/ει, τραβάω/ει, ρίχνω/ει
σύρωσέρνω, τραβώ, ρίχνω
τέρεμανβλέμμα, κοίταγμα, μτφ. φροντίδα
χ̌αίρουντανχαίρονται
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλ.
αΐκοντέτοιο/α
άμονσαν, όπως, καθώς ἅμα
αναστενάζ’νεαναστενάζουν
αρ’εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha ἄρα
αρνόποαρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας
ας σοναπ’ τον ασό σον (από τον)
αστρόπααστεράκια
αχούλιμυαλό akıl/ʿaḳl
βέχωβήχω
γιαβρίμωρό, μικρό, παιδί yavru
δα̤κρόπα(υποκορ.) δάκρυα
εγέντονέγινε
ελέπωβλέπω
εμόνδικός/ή/ό μου ἐμοῦ
έν’είναι
εποίν’νεςέκανες, έφτιαχνες ποιέω-ῶ
εροθύμεσανοστάλγησα
εσόνδικός/ή/ό σου
ευρήκ’ςβρίσκεις
ευτάςκάνεις, φτιάχνεις εὐθειάζω
’κ’δεν οὐκί<οὐχί
κα’κάτω
καρδόπακαρδούλες
κατηβάζ’νεκατεβάζουν
κείμαικείτομαι, ξαπλώνω
κιφάλικεφάλι
μετ’μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος)
ξεροβέχωξεροβήχω
ομμάτα̤μάτια
ομματί’ματιού
παίρ’παίρνω/ει
πόιύψος, μπόι (ανάστημα) boy
πουλόποπουλάκι
σεβντάαγάπη, έρωτας sevda/sevdā
σέβντας(πληθ. τα) αγάπες, έρωτες sevda/sevdā
σεράντασαράντα
σύρ’σύρω/ει, τραβάω/ει, ρίχνω/ει
σύρωσέρνω, τραβώ, ρίχνω
τέρεμανβλέμμα, κοίταγμα, μτφ. φροντίδα
χ̌αίρουντανχαίρονται
Σεράντα μήλα/Μάνα, γιατί εποίν’νες με;

Ποντιακός Στίχος - Pontian Lyrics 2025

Επικοινωνία: infoDUMMY@pontianlyrics.gr

Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της IpHost