Της Τρίχας το γεφύριν

Ακεί πέραν σο Δρακολίμν’
[Έλα, Δάφνε μ’ ποταμέ!]
ση Τρίχας το γεφύριν
[Ε! Δάφνε μ’ και μυριγμένε]
Χ̌ίλι͜οι μαστόροι έχτιζαν
[Έλα, Δάφνε μ’ ποταμέ!]
και μύριοι μαθητάδες
[Ε! Δάφνε μ’ και μυριγμένε]

Όλεν την μέραν έχτιζαν,
[Έλα, Δάφνε μ’ ποταμέ!]
τη νύχταν εχαλάουτον
[Ε! Δάφνε μ’ και μυριγμένε]

Οι μαστόροι εχ̌αίρουσαν,
[Έλα, Δάφνε ποταμέ!]
θε να πλεθύν’ η ρόγα
[Ε! Δάφνε μ’ και μυριγμένε]
Οι μαθητάδες έκλαιγαν,
[Έλα, Δάφνε μ’ ποταμέ!]
τσί κουβαλεί λιθάρα̤;
[Ε! Δάφνε μ’ και μυριγμένε]
Κι ατός ο πρωτομάστορας,
[Έλα, Δάφνε μ’ ποταμέ!]
νουνίζ’ νύχταν κι ημέραν
[Ε! Δάφνε μ’ και μυριγμένε]

-Ντό δί’ς με, πρωτομάστορα,
[Έλα, Δάφνε μ’ ποταμέ!]
και στένω το γεφύρι σ’;
[Ε! Δάφνε μ’ και μυριγμένε]

-Αν δίγω σε τον κύρη μου,
[Έλα, Δάφνε μ’ ποταμέ!]
άλλο κύρη πα ’κ’ έχω
[Ε! Δάφνε μ’ και μυριγμένε]
Αν δίγω σε τη μάνα μου,
[Έλα, Δάφνε μ’ ποταμέ!]
άλλο μάνα πα ’κ’ έχω
[Ε! Δάφνε μ’ και μυριγμένε]
Αν δίγω σε τ’ αδέλφα̤ μου,
[Έλα, Δάφνε μ’ ποταμέ!]
άλλα αδέλφα̤ ’κ’ έχω
[Ε! Δάφνε μ’ και μυριγμένε]
Αν δίγω σε την κάλη μου,
[Έλα, Δάφνε μ’ ποταμέ!]
καλύτερην ευρήκω!
[Ε! Δάφνε μ’ και μυριγμένε]