Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Πολλά έχω να λέγ’ ατο, σα χ̌είλια μ’ είν’ γραμμένα Θα κάθουμαι και λέ’ ατο ατό -ν- απ’ έναν-έναν Ο πρόσωπο σ’ εφώταξεν άμον ντο παίρ’ ο ήλιον Άμον ντο έρ’ται η άνοιξην, άμον ντ’ ανθεί το φύλλον Πού έν’ εκείνο το πουλίν τα παλαλά ντ’ εποίν’νεν; Έστεκεν κι εκαλάτσ̌ευεν και το ποράν’ εκχ̌ύνεν Χαμέλυνον το σ̌κέπαγμα σ’ άλλαξον την πορπάτι͜α σ’ Ελέπ’νε και ζελεύ’νε σε, πουλόπο μ’, οι δι͜αβάτες Σο κρεβάτι σ’ ολόερα πουλόπα κελαηδούνε Τσ’ αγγέλτς πα -ν- επαλάλωσες, ατείν’ πα τραγωδούνε Όντες φορεί και -ν- αναλλάζ’ και σην στράταν εμπαίνει Εθαρρείς ας σον ουρανόν άγγελος κατηβαίνει
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αγγέλτς | αγγέλους | ||
| άλλαξον | (προστ.) άλλαξε | ||
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| αναλλάζ’ | φοράει τα καλά/γιορτινά ρούχα | ||
| ας σον | απ’ τον | ασό σον (από τον) | |
| ατείν’ | αυτοί | ||
| εθαρρείς | θαρρείς, νομίζεις, υποθέτεις | ||
| είν’ | (για πληθ.) είναι | ||
| εκαλάτσ̌ευεν | μιλούσε | keleci=καλός λόγος (Παλαιά Τουρκική Ανατολίας) | |
| εκχ̌ύνεν | εξέχυνε, έχυνε, εξέβαλλε | εκχύνω<ἐγχέω< ἐν + χέω | |
| ελέπ’νε | βλέπουνε | ||
| έν’ | είναι | ||
| επαλάλωσες | τρέλανες | ||
| εποίν’νεν | έκανε, έφτιαχνε | ποιέω-ῶ | |
| έρ’ται | έρχεται | ||
| εφώταξεν | φώτισε | ||
| ζελεύ’νε | ζηλεύουν | ||
| ολόερα | ολόγυρα | ||
| όντες | όταν | ||
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| παίρ’ | παίρνω/ει | ||
| παλαλά | τρελά, τρέλες | ||
| πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
| ποράν’ | μπόρα, καταιγίδα | boran<βενετ. bora<λατ. Boreas <Βορέας (αντιδάνειο) | |
| πορπάτι͜α | περπατησιά | ||
| πουλόπα | πουλάκια | ||
| πουλόπο | πουλάκι | ||
| τραγωδούνε | τραγουδάνε | ||
| τσ’ | (ως τση, άρθρο γεν. ενικού) του/της, (ως τσοι, άρθρο αιτ. πληθ.) τις, (ως ερωτημ. τσί;) ποιός; | ||
| χαμέλυνον | χαμήλωσε |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αγγέλτς | αγγέλους | ||
| άλλαξον | (προστ.) άλλαξε | ||
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| αναλλάζ’ | φοράει τα καλά/γιορτινά ρούχα | ||
| ας σον | απ’ τον | ασό σον (από τον) | |
| ατείν’ | αυτοί | ||
| εθαρρείς | θαρρείς, νομίζεις, υποθέτεις | ||
| είν’ | (για πληθ.) είναι | ||
| εκαλάτσ̌ευεν | μιλούσε | keleci=καλός λόγος (Παλαιά Τουρκική Ανατολίας) | |
| εκχ̌ύνεν | εξέχυνε, έχυνε, εξέβαλλε | εκχύνω<ἐγχέω< ἐν + χέω | |
| ελέπ’νε | βλέπουνε | ||
| έν’ | είναι | ||
| επαλάλωσες | τρέλανες | ||
| εποίν’νεν | έκανε, έφτιαχνε | ποιέω-ῶ | |
| έρ’ται | έρχεται | ||
| εφώταξεν | φώτισε | ||
| ζελεύ’νε | ζηλεύουν | ||
| ολόερα | ολόγυρα | ||
| όντες | όταν | ||
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| παίρ’ | παίρνω/ει | ||
| παλαλά | τρελά, τρέλες | ||
| πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
| ποράν’ | μπόρα, καταιγίδα | boran<βενετ. bora<λατ. Boreas <Βορέας (αντιδάνειο) | |
| πορπάτι͜α | περπατησιά | ||
| πουλόπα | πουλάκια | ||
| πουλόπο | πουλάκι | ||
| τραγωδούνε | τραγουδάνε | ||
| τσ’ | (ως τση, άρθρο γεν. ενικού) του/της, (ως τσοι, άρθρο αιτ. πληθ.) τις, (ως ερωτημ. τσί;) ποιός; | ||
| χαμέλυνον | χαμήλωσε |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 