Κάτ’ θα λέω σε, πουλόπο μ’

Κάτ’ θα λέω σε, πουλόπο μ’,
[γιαρ (x5)]
και σ’ ωτί σ’ καικά
Τη μάνα σ’ ξάι μη λες α’,
είναι μυστικά

Μάνα, λέγω σε
πέ’ α’ τον κύρη μ’
Δεκαέξ’ χρονών κορτσόπον
έφαεν την ψ̌η μ’

Άμαν, αμάν, κόρ’,
[γιαρ (x4)]
η γιασμά σ’ έν’ χώρ’
’Γώ θα παίρω σε -ν- οφέτος
και το μοθοπώρ’

Μάνα, λέγω σε
πέ’ α’ τον κύρη μ’
Δεκαέξ’ χρονών κορτσόπον
έφαεν την ψ̌η μ’

Τη πόρτας ι-σ’ τα ξύλα
[γιαρ (x5)]
είναι έτερα
Άφ’ς τον κύρη σ’ και τη μάνα σ’,
πάμ’ σ’ εμέτερα

Μάνα, λέγω σε
πέ’ α’ τον κύρη μ’
Δεκαέξ’ χρονών κορτσόπον
έφαεν την ψ̌η μ’