
Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Τ’ οσπιτόπο σ’ πολλά μικρόν, απέσ’ κρεβάτ’ ’κι κείται! Και σο ποδάρ’, τσούνας κουτάβ’, η νύχτα κι τελείται Εγώ καρίπ’κα εσ̌ύριζα, ατό σερπέσ̌κα ελάλ’νεν Την πόρταν αθε ’κ’ ένοιεν, εμέν απέσ’ ’κ’ εβάλλ’νεν Τα πόρτας εκαράκωνεν, εποίν’νεν πως αγρείται Εμέν ισ̌μάρ’ εντούνε με να μπαίνω ας σον φεγγίτεν Αρνί μ’, κρύον νερόν είσαι, ας σον παρχάρ’ φερμένον Πότ’σον και σεριλι͜άεψον την ψ̌η μ’ το διψασμένον
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αγρείται | αγριεύεται, καταβάλλεται από ανεξήγητο φόβο | ||
| αθε | του/της | ||
| απέσ’ | μέσα | ||
| ας σον | απ’ τον | ασό σον (από τον) | |
| εβάλλ’νεν | έβαζε | ||
| εκαράκωνεν | μαντάλωνε, κλείδωνε | ||
| ελάλ’νεν | έβγαζε λαλιά, καλούσε, αποκαλούσε, προσκαλούσε, οδηγούσε | ||
| ένοιεν | άνοιγε | ||
| εντούνε | χτυπούσε | ||
| εποίν’νεν | έκανε, έφτιαχνε | ποιέω-ῶ | |
| εσ̌ύριζα | σφύριζα | ||
| ισ̌μάρ’ | νεύμα, νόημα | işmar/նշմար | |
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καρίπ’κα | μοναχικά, ερημικά | garip/ġarīb | |
| κείται | κείτεται, ξαπλώνει | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| οσπιτόπο | σπιτάκι | hospitium<hospes + -όπον | |
| παρχάρ’ | ορεινός τόπος θερινής βοσκής | ||
| ποδάρ’ | πόδι | ||
| πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
| πόρτας | (ονομ.πληθ.) πόρτες | porta | |
| πότ’σον | (προστ.) πότισε | ||
| σεριλι͜άεψον | (προστ.) δρόσισε | serinlemek | |
| σερπέσ̌κα | ελεύθερα, χωρίς συστολή | serbestçe<serbest | |
| τελείται | (αμτβ.) τελειώνει, εξαντλείται, μτφ. πεθαίνει | ||
| τσούνας | σκύλας | κύων→κύαινα | |
| ψ̌η | ψυχή |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αγρείται | αγριεύεται, καταβάλλεται από ανεξήγητο φόβο | ||
| αθε | του/της | ||
| απέσ’ | μέσα | ||
| ας σον | απ’ τον | ασό σον (από τον) | |
| εβάλλ’νεν | έβαζε | ||
| εκαράκωνεν | μαντάλωνε, κλείδωνε | ||
| ελάλ’νεν | έβγαζε λαλιά, καλούσε, αποκαλούσε, προσκαλούσε, οδηγούσε | ||
| ένοιεν | άνοιγε | ||
| εντούνε | χτυπούσε | ||
| εποίν’νεν | έκανε, έφτιαχνε | ποιέω-ῶ | |
| εσ̌ύριζα | σφύριζα | ||
| ισ̌μάρ’ | νεύμα, νόημα | işmar/նշմար | |
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καρίπ’κα | μοναχικά, ερημικά | garip/ġarīb | |
| κείται | κείτεται, ξαπλώνει | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| οσπιτόπο | σπιτάκι | hospitium<hospes + -όπον | |
| παρχάρ’ | ορεινός τόπος θερινής βοσκής | ||
| ποδάρ’ | πόδι | ||
| πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
| πόρτας | (ονομ.πληθ.) πόρτες | porta | |
| πότ’σον | (προστ.) πότισε | ||
| σεριλι͜άεψον | (προστ.) δρόσισε | serinlemek | |
| σερπέσ̌κα | ελεύθερα, χωρίς συστολή | serbestçe<serbest | |
| τελείται | (αμτβ.) τελειώνει, εξαντλείται, μτφ. πεθαίνει | ||
| τσούνας | σκύλας | κύων→κύαινα | |
| ψ̌η | ψυχή |

