Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Ραχ̌ι͜ά μη πρασινίζετεν ούσνα ’κ’ έρ’ται τ’ αρνόπο μ’ Ας είστεν κι εσείν έρημα αρ’ άμον το καρδόπο μ’ Ραχ̌ι͜ά μη πρασινίζετεν, ποτάμι͜α μη βοάτε Θα έρ’ται το μικρόν τ’ αρνί μ’ αρ’ απ’ εσάς φοάται Ραχ̌όπα πρασινίζετεν ο κόσμον να ζελεύ’ σας Ο χ̌ειμωγκόντς ’κ’ εντρέπεται χ̌ι͜ονίζ’ και καπατεύ’ σας Να ποδεδίζω τον παρχάρ’ και τα ψηλά τ’ ελάτι͜α Εμέν κι εσέν πως έκρυφταν ας ση κοσμί’ τ’ ομμάτι͜α!
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| αρνόπο | αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
| είστεν | είστε | ||
| έκρυφταν | έκρυβαν | ||
| ελάτι͜α | έλατα | ||
| έρ’ται | έρχεται | ||
| εσείν | εσείς | ||
| ζελεύ’ | ζηλεύω/ει | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καπατεύ’ | σκεπάζει, καλύπτει, κλείνει κπ/κτ σε κτ | kapatmak | |
| καρδόπο | καρδούλα | ||
| κοσμί’ | κόσμου | ||
| να ποδεδίζω | να χαρώ κπ | ||
| ομμάτι͜α | μάτια | ||
| ούσνα | μέχρι που, έως ότου | ||
| παρχάρ’ | ορεινός τόπος θερινής βοσκής | ||
| ποδεδίζω | (ενεργ. και μέση) χαίρομαι, απολαμβάνω, προσκυνώ | από+δέδιν (<δείδω=φοβάμαι, ανησυχώ) | |
| ραχ̌ι͜ά | ράχες, βουνά | ||
| ραχ̌όπα | ραχούλες, βουνά | ||
| φοάται | φοβάται | ||
| χ̌ειμωγκόντς | χειμώνας | ||
| χ̌ι͜ονίζ’ | χιονίζει |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| αρνόπο | αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
| είστεν | είστε | ||
| έκρυφταν | έκρυβαν | ||
| ελάτι͜α | έλατα | ||
| έρ’ται | έρχεται | ||
| εσείν | εσείς | ||
| ζελεύ’ | ζηλεύω/ει | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καπατεύ’ | σκεπάζει, καλύπτει, κλείνει κπ/κτ σε κτ | kapatmak | |
| καρδόπο | καρδούλα | ||
| κοσμί’ | κόσμου | ||
| να ποδεδίζω | να χαρώ κπ | ||
| ομμάτι͜α | μάτια | ||
| ούσνα | μέχρι που, έως ότου | ||
| παρχάρ’ | ορεινός τόπος θερινής βοσκής | ||
| ποδεδίζω | (ενεργ. και μέση) χαίρομαι, απολαμβάνω, προσκυνώ | από+δέδιν (<δείδω=φοβάμαι, ανησυχώ) | |
| ραχ̌ι͜ά | ράχες, βουνά | ||
| ραχ̌όπα | ραχούλες, βουνά | ||
| φοάται | φοβάται | ||
| χ̌ειμωγκόντς | χειμώνας | ||
| χ̌ι͜ονίζ’ | χιονίζει |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 