Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Αρ’ έκαψες με άμον ντο καί͜εις τα ξύλα σο χωνόν -ι Πασ̌ κι είμαι τ’ εσόν το γεσίρ’, του κυρού σ’ τ’ ορφανόν -ι; Εσύ το κομμενόχρονον και το καταραμένον Κρύον νερόν γιατί ’κι ’κχ̌ύντς σο ψ̌όπο μ’ το καμένον; Άλλα έλεαν τα χ̌ειλόπα σ’ και άλλα η καρδία σ’ ’Πολέμανες να κομπώντς με και με τα δικλωπίας Αρνί μ’, εκάγα σ’ άψιμο σ’, επίασα ας ση βρούλα σ’ Το κρίμα μ’ να τυλίεται άμον οφίδ’ ση γούλα σ’
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| άψιμο | φωτιά | ||
| βρούλα | φλόγα | brûler | |
| γεσίρ’ | κυριολ. αιχμάλωτος μτφ. ταλαίπωρος, αυτός που έχει υποστεί κακουχίες | esir | |
| γούλα | λαιμός | gula | |
| δικλωπίας | διπροσωπίες, μτφ. δολιότητες, ανειλικρινείς συμπεριφορές | ||
| εκάγα | κάηκα | ||
| έλεαν | έλεγαν | ||
| εσόν | δικός/ή/ό σου | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κομμενόχρονον | αυτό που είθε να του κοπούν τα χρόνια | ||
| κομπώντς | εξαπατάς, ξεγελάς, μτφ. σαγηνεύεις | κομβόω | |
| κυρού | πατέρα | ||
| ’κχ̌ύντς | εκχύνεις, χύνεις, εκβάλλεις | εκχύνω<ἐγχέω< ἐν + χέω | |
| οφίδ’ | φίδι | ||
| πας̌ | μήπως, μπας και, είναι δυνατόν, μην τύχει (και) | μήν πᾶς | |
| ’πολέμανες | (επολέμανες) πολεμούσες, πάλευες να καταφέρεις | ||
| τυλίεται | τυλίγεται | ||
| χ̌ειλόπα | χειλάκια | ||
| χωνόν | εστία, χωνευτήρι | χῶνος < χόανος | |
| ψ̌όπο | ψυχούλα |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| άψιμο | φωτιά | ||
| βρούλα | φλόγα | brûler | |
| γεσίρ’ | κυριολ. αιχμάλωτος μτφ. ταλαίπωρος, αυτός που έχει υποστεί κακουχίες | esir | |
| γούλα | λαιμός | gula | |
| δικλωπίας | διπροσωπίες, μτφ. δολιότητες, ανειλικρινείς συμπεριφορές | ||
| εκάγα | κάηκα | ||
| έλεαν | έλεγαν | ||
| εσόν | δικός/ή/ό σου | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κομμενόχρονον | αυτό που είθε να του κοπούν τα χρόνια | ||
| κομπώντς | εξαπατάς, ξεγελάς, μτφ. σαγηνεύεις | κομβόω | |
| κυρού | πατέρα | ||
| ’κχ̌ύντς | εκχύνεις, χύνεις, εκβάλλεις | εκχύνω<ἐγχέω< ἐν + χέω | |
| οφίδ’ | φίδι | ||
| πας̌ | μήπως, μπας και, είναι δυνατόν, μην τύχει (και) | μήν πᾶς | |
| ’πολέμανες | (επολέμανες) πολεμούσες, πάλευες να καταφέρεις | ||
| τυλίεται | τυλίγεται | ||
| χ̌ειλόπα | χειλάκια | ||
| χωνόν | εστία, χωνευτήρι | χῶνος < χόανος | |
| ψ̌όπο | ψυχούλα |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 