.
.
Κιμιγιάν

’Λί εμέν, μάνα μ’, ’λί εμέν

Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
’Λί εμέν, μάνα μ’, ’λί εμέν
Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
fullscreen
Ν’ αηλί εμέν π’ εγέρασα,
σα δέντρα -ν- επεκούμπ’σα
Ατά πα -ν- ελυπέθανε
τα φύλλα τουν ερρούξαν
 
’Λί εμέν, μάνα μ’, ’λί εμέν,
’λί εμέν, θ’ αποθάνω
Φοούμαι ’ποίκα κρίματα
και θα κακοπαθάνω
 
Αν αποθάνω θάψτε με
σ’ έναν ψηλό ραχ̌όπον
Ν’ ακούω θάλασσας βοήν
και κεμεντζ̌ές λαλόπον
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλευση
αηλίαλίμονο ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός)
αποθάνωπεθαίνω
ατάαυτά
εγέρασαγέρασα
ελυπέθανελυπήθηκαν
επεκούμπ’σαακούμπησα, στηρίχθηκα
ερρούξανέπεσαν
κεμεντζ̌έςλύρας kemençe/kemānçe
λαλόπονλαλιά, φωνή
’λίαλί, αλίμονο
ν’ αηλίαλίμονο μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός
παπάλι, επίσης, ακόμα
’ποίκα(εποίκα) έκανα, έφτιαξα ποιέω-ῶ
ραχ̌όπονραχούλα, μικρό βουνό
τουντους
φοούμαιφοβάμαι
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλ.
αηλίαλίμονο ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός)
αποθάνωπεθαίνω
ατάαυτά
εγέρασαγέρασα
ελυπέθανελυπήθηκαν
επεκούμπ’σαακούμπησα, στηρίχθηκα
ερρούξανέπεσαν
κεμεντζ̌έςλύρας kemençe/kemānçe
λαλόπονλαλιά, φωνή
’λίαλί, αλίμονο
ν’ αηλίαλίμονο μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός
παπάλι, επίσης, ακόμα
’ποίκα(εποίκα) έκανα, έφτιαξα ποιέω-ῶ
ραχ̌όπονραχούλα, μικρό βουνό
τουντους
φοούμαιφοβάμαι
’Λί εμέν, μάνα μ’, ’λί εμέν

Ποντιακός Στίχος - Pontian Lyrics 2025

Επικοινωνία: infoDUMMY@pontianlyrics.gr

Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της IpHost