Στιχουργοί: Βασίλης Παπαδόπουλος
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Μάνα μ’, έσ’νε τη ήλ’ το φως εχάθες ας σον κόσμον Εμέν εφέκες ορφανόν με δάκρυ͜α και με πόνον Αγγέλ’ το ψ̌όπο σ’ κουβαλούν απάν’ σον ουρανόν -ι Σην αυλι͜ά σ’ κλαίν’ τα πουλόπα την χαμονήν τ’ εσόν -ι Σο ταφόπο σ’ φτουλίουμαι [μάνα μ’, φτουλίουμαι] μοιρολογώ και κλαίω Τη ψ̌ης ι-σ’ τα παράπονα όσον ντο ζω θα λέω Όποιος επορεί και παίρ’ μανίτσας ευλοΐαν Σουμά τ’ ατός πάντα θα έχ̌’ Χριστόν και Παναΐαν
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αγγέλ’ | (ονομ. πληθ.) άγγελοι, (γεν.) αγγέλου | ||
| απάν’ | πάνω | ||
| ας σον | απ’ τον | ασό σον (από τον) | |
| ατός | αυτός | ||
| αυλι͜ά | αυλή | ||
| επορεί | μπορεί | ||
| έσ’νε | ήσουν | ||
| εσόν | δικός/ή/ό σου | ||
| ευλοΐαν | ευλογία | ||
| εφέκες | άφησες | ||
| έχ̌’ | έχει | ||
| εχάθες | χάθηκες | ||
| ήλ’ | ήλιου | ||
| παίρ’ | παίρνω/ει | ||
| πουλόπα | πουλάκια | ||
| σουμά | κοντά | ||
| ταφόπο | (υποκορ.) τάφος | ||
| φτουλίουμαι | μαδιέμαι, τραβάω τα μαλλιά μου, ξεπουπουλίζομαι | πτίλον | |
| χαμονήν | χαμό, όλεθρο | ||
| ψ̌ης | ψυχής | ||
| ψ̌όπο | ψυχούλα |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αγγέλ’ | (ονομ. πληθ.) άγγελοι, (γεν.) αγγέλου | ||
| απάν’ | πάνω | ||
| ας σον | απ’ τον | ασό σον (από τον) | |
| ατός | αυτός | ||
| αυλι͜ά | αυλή | ||
| επορεί | μπορεί | ||
| έσ’νε | ήσουν | ||
| εσόν | δικός/ή/ό σου | ||
| ευλοΐαν | ευλογία | ||
| εφέκες | άφησες | ||
| έχ̌’ | έχει | ||
| εχάθες | χάθηκες | ||
| ήλ’ | ήλιου | ||
| παίρ’ | παίρνω/ει | ||
| πουλόπα | πουλάκια | ||
| σουμά | κοντά | ||
| ταφόπο | (υποκορ.) τάφος | ||
| φτουλίουμαι | μαδιέμαι, τραβάω τα μαλλιά μου, ξεπουπουλίζομαι | πτίλον | |
| χαμονήν | χαμό, όλεθρο | ||
| ψ̌ης | ψυχής | ||
| ψ̌όπο | ψυχούλα |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 