Στιχουργοί: Γιωργούλης Παπαδόπουλος
Συνθέτες: Σωτήρης Πρίτσης
Την γαρήν ντο έχω εγώ κλαίει, βαρκίζ’ άμον μωρόν [Όι! Ν’ αηλί εμέν!] Η μάνα μ’ θέλ’ να χάται για να ευτάει ατέ ντο θέλ’ [Ντό να ’ίνουμαι;] Κόρη μ’, έλα σα καλά σ’, μη ταβί͜εις την πεθερά σ’ [Όι! Ν’ αηλί εμέν!/Ντό να ’ίνουμαι;] Γιατί έν’ μάνα τ’ εμόν κι ατέ εμέν ξάι ’κι θυμών’ [Ντό να ’ίνουμαι;] Θα λέω σε α’ παστρικά και σ’ ωτί σ’, σουμά σουμά [Όι! Ν’ αηλί εμέν!] Αν τη μάνα μ’ θα χατεύ’ς συ την τύχην ατ’ς θα έ͜εις [Ντό να ’ίνουμαι;]
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| α’ | (ατό) αυτό, το | ||
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| ατέ | αυτή | ||
| ατ’ς | αυτής, της | ||
| βαρκίζ’ | κραυγάζει, θρηνεί γοερά | ||
| γαρήν | (αιτ.) γυναίκα | karı | |
| έ͜εις | έχεις | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| έν’ | είναι | ||
| ευτάει | κάνει, φτιάχνει | εὐθειάζω | |
| ’ίνουμαι | γίνομαι | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| ξάι | καθόλου | ||
| σουμά | κοντά | ||
| χάται | χάνεται | ||
| χατεύ’ς | διώχνεις | atmak | |
| ωτί | αυτί |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| α’ | (ατό) αυτό, το | ||
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| ατέ | αυτή | ||
| ατ’ς | αυτής, της | ||
| βαρκίζ’ | κραυγάζει, θρηνεί γοερά | ||
| γαρήν | (αιτ.) γυναίκα | karı | |
| έ͜εις | έχεις | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| έν’ | είναι | ||
| ευτάει | κάνει, φτιάχνει | εὐθειάζω | |
| ’ίνουμαι | γίνομαι | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| ξάι | καθόλου | ||
| σουμά | κοντά | ||
| χάται | χάνεται | ||
| χατεύ’ς | διώχνεις | atmak | |
| ωτί | αυτί |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 