Στιχουργοί: Πόλυς Παυλίδης
Συνθέτες: Πόλυς Παυλίδης
Ο φέγγον σίτι͜α ’πιδι͜αβαίν’ κι εσύ ν’ απιδι͜αβαίν’νες Να μ’ έσωνα κι εδι͜αβαίν’να τη στράταν ν’ εδι͜αβαίν’νες Τη μάνα σ’ θέλω πεθεράν, τον κύρη σ’ πεθερόν -ι Κι εσέν τη τσούνας το κουτάβ’ να γίνεσαι τ’ εμόν -ι ’Χ̌ι͜ονίεν, πουλί μ’, το Κιλκίς, ’χ̌ι͜ονίεν και η Δράμα Ο ταχυδρόμον ’κι δι͜αβαίν’ να στείλω σε έναν γράμμαν Ετσ̌όκεψεν ο χ̌ι͜ουμωγκόν τα χ̌ιόνι͜α καπατεύ’νε Αρνί μ’, έλα σ’ εμέτερα αρ’ ους να λιμενεύ’νε
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| απιδι͜αβαίν’νες | περνούσες, ξεπερνούσες, έφευγες | ||
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| δι͜αβαίν’ | (για τόπο) περνάει/ώ, διασχίζει/ω, (για χρόνο) περνάει/ώ | διαβαίνω | |
| εδι͜αβαίν’να | (για τόπο) περνούσα, διέσχιζα (για χρόνο) περνούσα | διαβαίνω | |
| εδι͜αβαίν’νες | (για τόπο) περνούσες, διέσχιζες (για χρόνο) περνούσες | διαβαίνω | |
| εμέτερα | δικά μας | ἡμέτερος | |
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| έσωνα | (αμτβ.) είχα δύναμη, άντεχα, αρκούσα | ||
| ετσ̌όκεψεν | κατέπεσε, επικάθησε, έκλινε υπό το βάρος | çökmek | |
| καπατεύ’νε | σκεπάζουνε, καλύπτουν, κλείνουν κπ/κτ σε κτ | kapatmak | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| λιμενεύ’νε | αποκαλύπτονται από τα χιόνια, ελλιμενίζονται | ||
| ους | ως, μέχρι | ||
| ’πιδι͜αβαίν’ | φεύγω/ει, αφήνω/ει πίσω, προσπερνώ/ά, ξεπερνώ/ά | από + διαβαίνω | |
| σίτι͜α | καθώς, ενώ | σόταν<εις όταν | |
| τσούνας | σκύλας | κύων→κύαινα | |
| φέγγον | φεγγάρι | ||
| ’χ̌ι͜ονίεν | (εχ̌ι͜ονίεν) χιονίστηκε | ||
| χ̌ι͜ουμωγκόν | (ον.εν.) χειμώνας, (αιτ.εν.) χειμώνα |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| απιδι͜αβαίν’νες | περνούσες, ξεπερνούσες, έφευγες | ||
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| δι͜αβαίν’ | (για τόπο) περνάει/ώ, διασχίζει/ω, (για χρόνο) περνάει/ώ | διαβαίνω | |
| εδι͜αβαίν’να | (για τόπο) περνούσα, διέσχιζα (για χρόνο) περνούσα | διαβαίνω | |
| εδι͜αβαίν’νες | (για τόπο) περνούσες, διέσχιζες (για χρόνο) περνούσες | διαβαίνω | |
| εμέτερα | δικά μας | ἡμέτερος | |
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| έσωνα | (αμτβ.) είχα δύναμη, άντεχα, αρκούσα | ||
| ετσ̌όκεψεν | κατέπεσε, επικάθησε, έκλινε υπό το βάρος | çökmek | |
| καπατεύ’νε | σκεπάζουνε, καλύπτουν, κλείνουν κπ/κτ σε κτ | kapatmak | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| λιμενεύ’νε | αποκαλύπτονται από τα χιόνια, ελλιμενίζονται | ||
| ους | ως, μέχρι | ||
| ’πιδι͜αβαίν’ | φεύγω/ει, αφήνω/ει πίσω, προσπερνώ/ά, ξεπερνώ/ά | από + διαβαίνω | |
| σίτι͜α | καθώς, ενώ | σόταν<εις όταν | |
| τσούνας | σκύλας | κύων→κύαινα | |
| φέγγον | φεγγάρι | ||
| ’χ̌ι͜ονίεν | (εχ̌ι͜ονίεν) χιονίστηκε | ||
| χ̌ι͜ουμωγκόν | (ον.εν.) χειμώνας, (αιτ.εν.) χειμώνα |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 