
Στιχουργοί: Ελευθέριος Τακματζίδης
Συνθέτες: Νίκος Σαββίδης
Ανάθεμα και τη σεβντάν, πασ̌τάν επουγαλεύτα! Ζατίμ εχάρα έναν φοράν και δέκα εχασ̌εύτα Έι, ρίζα μ’! Έι, πουλί μ’! Ν’ ακούς μόνον την καρδία σ’ Κανείς ’κ’ εξέρ’ απάν’ ση γην τη σεβντάς τα δουλείας Σ’ ατό την καρδι͜ά, εσύ ντο λες ’κ’ εχάλασα χατίριν Όθεν παίρ’ πάει με, ακολουθώ, εποίκε με γεσίριν Πουλόπο μ’, πολλά μη νουνί͜εις, μη τυρα̤ννί͜εις το ψ̌όπο σ’ Ποίσον τη καρδι͜άς σ’ το γατάν και μη σαεύ’ς τον κόπο σ’ Έμορφον πράμαν η εγάπ’, φτερά δί’ σην καρδίαν Χαλάλ’ και εείν’ τα βάσανα ντο έχ̌’ από καμίαν
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| απάν’ | πάνω | ||
| γατάν | κακό, συμφορά | قضاء (qaḍāʾ)=κρίση, διάταγμα, απόφαση, πεπρωμένο, μοίρα | |
| γεσίριν | κυριολ. αιχμάλωτος μτφ. ταλαιπώρος, αυτός που έχει υποστεί κακουχίες | esir | |
| δί’ | δίνει | ||
| δουλείας | (ονομ. πληθ.) δουλειές, (γεν. ενικ.) δουλειάς | ||
| εγάπ’ | αγάπη | ||
| εείν’ | εκείνο/η/α | ||
| έμορφον | όμορφο | ||
| εξέρ’ | ξέρω/ει, γνωρίζω/ει | ||
| εποίκε | έκανε, έφτιαξε | ποιέω-ῶ | |
| επουγαλεύτα | έσκασα, βαρέθηκα, στενοχωρέθηκα | bunalmak | |
| έχ̌’ | έχει | ||
| εχάλασα | χάλασα, έχωσα το χέρι | ||
| εχάρα | χάρηκα | ||
| εχασ̌εύτα | βράστηκα, ζεματίστηκα | haşlanmak | |
| ζατίμ | εξάλλου | zaten/ẕāten | |
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καμίαν | ποτέ | ||
| νουνί͜εις | σκέφτεσαι | ||
| όθεν | όπου, οπουδήποτε, σε όποιον | ||
| παίρ’ | παίρνω/ει | ||
| πασ̌τάν | ολωσδιόλου, εντελώς | baştan | |
| ποίσον | (προστ.) κάνε, φτιάξε | ποιέω, ποιῶ | |
| πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
| πουλόπο | πουλάκι | ||
| σαεύ’ς | υπολογίζεις, εκτιμάς, λογαριάζεις | saymak | |
| σεβντάν | αγάπη, έρωτα | sevda/sevdā | |
| σεβντάς | αγάπης, έρωτα | sevda/sevdā | |
| τυρα̤ννί͜εις | τυραννάς, ταλαιπωρείς | ||
| χαλάλ’ | κάτι που θυσιάζεται, προσφέρεται, ξοδεύεται με ευχαρίστηση, αν και είναι πολύτιμο ή κοστίζει πολλά | helal/ḥalāl | |
| χατίριν | χάρη, σεβασμός, υπόληψη | hatır/ḫāṭir | |
| ψ̌όπο | ψυχούλα |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| απάν’ | πάνω | ||
| γατάν | κακό, συμφορά | قضاء (qaḍāʾ)=κρίση, διάταγμα, απόφαση, πεπρωμένο, μοίρα | |
| γεσίριν | κυριολ. αιχμάλωτος μτφ. ταλαιπώρος, αυτός που έχει υποστεί κακουχίες | esir | |
| δί’ | δίνει | ||
| δουλείας | (ονομ. πληθ.) δουλειές, (γεν. ενικ.) δουλειάς | ||
| εγάπ’ | αγάπη | ||
| εείν’ | εκείνο/η/α | ||
| έμορφον | όμορφο | ||
| εξέρ’ | ξέρω/ει, γνωρίζω/ει | ||
| εποίκε | έκανε, έφτιαξε | ποιέω-ῶ | |
| επουγαλεύτα | έσκασα, βαρέθηκα, στενοχωρέθηκα | bunalmak | |
| έχ̌’ | έχει | ||
| εχάλασα | χάλασα, έχωσα το χέρι | ||
| εχάρα | χάρηκα | ||
| εχασ̌εύτα | βράστηκα, ζεματίστηκα | haşlanmak | |
| ζατίμ | εξάλλου | zaten/ẕāten | |
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καμίαν | ποτέ | ||
| νουνί͜εις | σκέφτεσαι | ||
| όθεν | όπου, οπουδήποτε, σε όποιον | ||
| παίρ’ | παίρνω/ει | ||
| πασ̌τάν | ολωσδιόλου, εντελώς | baştan | |
| ποίσον | (προστ.) κάνε, φτιάξε | ποιέω, ποιῶ | |
| πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
| πουλόπο | πουλάκι | ||
| σαεύ’ς | υπολογίζεις, εκτιμάς, λογαριάζεις | saymak | |
| σεβντάν | αγάπη, έρωτα | sevda/sevdā | |
| σεβντάς | αγάπης, έρωτα | sevda/sevdā | |
| τυρα̤ννί͜εις | τυραννάς, ταλαιπωρείς | ||
| χαλάλ’ | κάτι που θυσιάζεται, προσφέρεται, ξοδεύεται με ευχαρίστηση, αν και είναι πολύτιμο ή κοστίζει πολλά | helal/ḥalāl | |
| χατίριν | χάρη, σεβασμός, υπόληψη | hatır/ḫāṭir | |
| ψ̌όπο | ψυχούλα |

