.
.
Για έλα, ψ̌η μ’

Τ’ εσόν αροθυμία

Τ’ εσόν αροθυμία
fullscreen
Κορδύλ’ ση γούλα μ’ έντονε
τ’ εσόν η αροθυμία
Πολεμώ να κουρτώ -γ- ατο,
πόνον δί’ σην καρδία μ’

Ατό ση γούλα μ’ το κορδύλ’
ποίος θα παίρ’ και λύν’ α̤’;
Τ’ αροθυμίας το φαρμάκ’
πόσον καιρόν θα πίν’ α’;

’Κι τσ̌ίζ’ ατο ξάι τη ζωή μ’
και ση θανήν εφτάνω
Νουνίζω κι αποπαίρκουμαι
εσέναν πώς θα χάνω

Τ’ εμόν καρδία αχαρετόν
κι εγώ εγάπης χ̌έρος
Κι άλλο τρανόν έν’ η γερὰ σ’
ας σο σαγλάμ το μέρος
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλευση
α’(ατό) αυτό, το
α̤’(α̤τό) αυτό, το
αροθυμίανοσταλγία
αροθυμίας(γεν.) νοσταλγίας, (πληθ.) νοσταλγίες
ας σοαπ’ το ασό σο (από το)
γερὰπληγή, τραύμα yara
γούλαλαιμός gula
δί’δίνει
εγάπηςαγάπης
εμόνδικός/ή/ό μου ἐμοῦ
έν’είναι
έντονεέγινε
εσόνδικός/ή/ό σου
εφτάνωφτάνω
θανήνθάνατο
’κιδεν οὐκί<οὐχί
κορδύλ’κόμπος κορδύλη (=ρόπαλο, εξόγκωμα)
κουρτώκαταπίνω
λύν’λύνει, λιώνει
νουνίζωσκέφτομαι
ξάικαθόλου
παίρ’παίρνω/ει
πίν’πίνω/ει
ποίος(ερωτημ.) ποιός, (αναφ.αντων.) όποιος
σαγλάμάθικτο, αλώβητο, γερό, υγιές sağlam
τσ̌ίζ’λυπάμαι/ται, συμπονώ/εί σίζω
χ̌έροςεκείνος του οποίου η γυναίκα έχει πεθάνει, ο χήρος
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλ.
α’(ατό) αυτό, το
α̤’(α̤τό) αυτό, το
αροθυμίανοσταλγία
αροθυμίας(γεν.) νοσταλγίας, (πληθ.) νοσταλγίες
ας σοαπ’ το ασό σο (από το)
γερὰπληγή, τραύμα yara
γούλαλαιμός gula
δί’δίνει
εγάπηςαγάπης
εμόνδικός/ή/ό μου ἐμοῦ
έν’είναι
έντονεέγινε
εσόνδικός/ή/ό σου
εφτάνωφτάνω
θανήνθάνατο
’κιδεν οὐκί<οὐχί
κορδύλ’κόμπος κορδύλη (=ρόπαλο, εξόγκωμα)
κουρτώκαταπίνω
λύν’λύνει, λιώνει
νουνίζωσκέφτομαι
ξάικαθόλου
παίρ’παίρνω/ει
πίν’πίνω/ει
ποίος(ερωτημ.) ποιός, (αναφ.αντων.) όποιος
σαγλάμάθικτο, αλώβητο, γερό, υγιές sağlam
τσ̌ίζ’λυπάμαι/ται, συμπονώ/εί σίζω
χ̌έροςεκείνος του οποίου η γυναίκα έχει πεθάνει, ο χήρος
Τ’ εσόν αροθυμία

Ποντιακός Στίχος - Pontian Lyrics 2025

Επικοινωνία: infoDUMMY@pontianlyrics.gr

Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της IpHost