.
.
Χάλχατζη

Το γλυκύν τη θωρέα σ’

Το γλυκύν τη θωρέα σ’
fullscreen
Αναχάπαρα εχπάστες
σον ουρανόν
εντάμαν με τον φέγγον
και τον Θεόν

Άψιμον έχω απέσ’ ι-μ’,
’κι σβήεται!
Άμον τ’ εμόν τη μάναν
’κ’ ευρίεται!
Άψιμον έχω απέσ’ ι-μ’,
’κι σβήεται!
Άμον εσέν, μανίτσα μ’,
’κ’ ευρίεται!

Σο δύσκολον την ώραν
αν ’κ’ επορείς
σα τέρτα̤ και σα πόνι͜α,
«μάνα!» κουί͜εις

Άψιμον έχω απέσ’ ι-μ’,
’κι σβήεται!
Άμον τ’ εμόν τη μάναν
’κ’ ευρίεται!
Άψιμον έχω απέσ’ ι-μ’,
’κι σβήεται!
Άμον εσέν, μανίτσα μ’,
’κ’ ευρίεται!

Το γλυκύν τη θωρέα σ’
’κι ανασπάλλω
Έρ’ται γομούται η γούλα μ’
και ’κ’ επορώ

Άψιμον έχω απέσ’ ι-μ’,
’κι σβήεται!
Άμον τ’ εμόν τη μάναν
’κ’ ευρίεται!
Άψιμον έχω απέσ’ ι-μ’,
’κι σβήεται!
Άμον εσέν, μανίτσα μ’,
’κ’ ευρίεται!

Μανίτσα μ’, τα παιδία σ’
αραεύ’νε σε -ν-
Όσα χρόνι͜α κι αν δι͜αβαίν’νε
’κι ανασπάλλ’νε σε -ν-

Άψιμον έχω απέσ’ ι-μ’,
’κι σβήεται!
Άμον τ’ εμόν τη μάναν
’κ’ ευρίεται!
Άψιμον έχω απέσ’ ι-μ’,
’κι σβήεται!
Άμον εσέν, μανίτσα μ’,
’κ’ ευρίεται!
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλευση
άμονσαν, όπως, καθώς ἅμα
ανασπάλλ’νεξεχνούν
ανασπάλλωξεχνώ
αναχάπαρααπροειδοποίητα, ξαφνικά στερ. αν- + haber/ḫaber
απέσ’μέσα
αραεύ’νεψάχνουν, αναζητούν, γυρεύουν aramak
άψιμονφωτιά
γλυκύνγλυκιά/ό
γομούταιγεμίζει, βουρκώνει, κομπιάζει
γούλαλαιμός gula
δι͜αβαίν’νε(για τόπο) περνούν, διασχίζουν, (για χρόνο) περνούν (γενικότερα) περνούν, παύουν, τελειώνουν διαβαίνω
εμόνδικός/ή/ό μου ἐμοῦ
εντάμανμαζί
επορείςμπορείς
επορώμπορώ
έρ’ταιέρχεται
ευρίεταιβρίσκεται
εχπάστεςαναχώρησες, κίνησες για
θωρέαθωριά, όψη
’κ’δεν οὐκί<οὐχί
’κιδεν οὐκί<οὐχί
κουί͜ειςφωνάζεις, λαλείς, καλείς κπ ονομαστικά
όσαόσες φορές
παιδίαπαιδιά
πόνι͜απόνοι
σβήεταισβήνει
τέρτα̤καημοί, βάσανα, στενοχώριες dert
φέγγονφεγγάρι
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλ.
άμονσαν, όπως, καθώς ἅμα
ανασπάλλ’νεξεχνούν
ανασπάλλωξεχνώ
αναχάπαρααπροειδοποίητα, ξαφνικά στερ. αν- + haber/ḫaber
απέσ’μέσα
αραεύ’νεψάχνουν, αναζητούν, γυρεύουν aramak
άψιμονφωτιά
γλυκύνγλυκιά/ό
γομούταιγεμίζει, βουρκώνει, κομπιάζει
γούλαλαιμός gula
δι͜αβαίν’νε(για τόπο) περνούν, διασχίζουν, (για χρόνο) περνούν (γενικότερα) περνούν, παύουν, τελειώνουν διαβαίνω
εμόνδικός/ή/ό μου ἐμοῦ
εντάμανμαζί
επορείςμπορείς
επορώμπορώ
έρ’ταιέρχεται
ευρίεταιβρίσκεται
εχπάστεςαναχώρησες, κίνησες για
θωρέαθωριά, όψη
’κ’δεν οὐκί<οὐχί
’κιδεν οὐκί<οὐχί
κουί͜ειςφωνάζεις, λαλείς, καλείς κπ ονομαστικά
όσαόσες φορές
παιδίαπαιδιά
πόνι͜απόνοι
σβήεταισβήνει
τέρτα̤καημοί, βάσανα, στενοχώριες dert
φέγγονφεγγάρι
Το γλυκύν τη θωρέα σ’

Ποντιακός Στίχος - Pontian Lyrics 2025

Επικοινωνία: infoDUMMY@pontianlyrics.gr

Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της IpHost