Στιχουργοί: Χρήστος Παπαδόπουλος
Συνθέτες: Κωστίκας Κωνσταντινίδης
Τερώ σε -ν-, εγροικώ πονείς θέλω να ερωτώ σε -ν Αν έν’ ας σην εγάπ’ν εμουν, εγώ παρηγορώ σε -ν Εγώ εσέν εγάπεσα, εσέν θα στεφανούμαι Άδικα τυρα̤ννίουμες και άδικα πονούμε Γλυκέα τα στομόχ̌ειλα σ’, νόστιμον το λαλόπον Γιατί τιδέν ’κι λέγ’νε με -ν ντο έ͜εις απέσ’ σο ψ̌όπο σ’; Εγώ εσέν εγάπεσα, εσέν θα στεφανούμαι Άδικα τυρα̤ννίουμες και άδικα πονούμε Τ’ εμόν το ψ̌όπον και τ’ εσόν, τα δύο πονεμένα Τα δύο καρδόπα χτυπούν να ζουν ζευγαρωμένα Εγώ εσέν εγάπεσα, εσέν θα στεφανούμαι Άδικα τυρα̤ννίουμες και άδικα πονούμε
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| απέσ’ | μέσα | ||
| ας σην | απ’ την | ασό σην (από την) | |
| γλυκέα | (επιρρ.) γλυκά | ||
| έ͜εις | έχεις | ||
| εγάπεσα | αγάπησα | ||
| εγάπ’ν | (εγάπην) αγάπη | ||
| εγροικώ | καταλαβαίνω | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| εμουν | μας | ||
| έν’ | είναι | ||
| ερωτώ | ρωτάω | ||
| εσόν | δικός/ή/ό σου | ||
| καρδόπα | καρδούλες | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| λαλόπον | λαλιά, φωνή | ||
| λέγ’νε | λένε | ||
| στεφανούμαι | στεφανώνομαι | ||
| στομόχ̌ειλα | τα χείλια του στόματος | ||
| τερώ | κοιτώ | ||
| τιδέν | τίποτα | ||
| τυρα̤ννίουμες | τυραννιόμαστε, ταλαιπωριόμαστε | ||
| ψ̌όπο | ψυχούλα | ||
| ψ̌όπον | ψυχούλα |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| απέσ’ | μέσα | ||
| ας σην | απ’ την | ασό σην (από την) | |
| γλυκέα | (επιρρ.) γλυκά | ||
| έ͜εις | έχεις | ||
| εγάπεσα | αγάπησα | ||
| εγάπ’ν | (εγάπην) αγάπη | ||
| εγροικώ | καταλαβαίνω | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| εμουν | μας | ||
| έν’ | είναι | ||
| ερωτώ | ρωτάω | ||
| εσόν | δικός/ή/ό σου | ||
| καρδόπα | καρδούλες | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| λαλόπον | λαλιά, φωνή | ||
| λέγ’νε | λένε | ||
| στεφανούμαι | στεφανώνομαι | ||
| στομόχ̌ειλα | τα χείλια του στόματος | ||
| τερώ | κοιτώ | ||
| τιδέν | τίποτα | ||
| τυρα̤ννίουμες | τυραννιόμαστε, ταλαιπωριόμαστε | ||
| ψ̌όπο | ψυχούλα | ||
| ψ̌όπον | ψυχούλα |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 