Τσ̌ιτσ̌έκια σην αυλόπορτα σ’

Και για τ’ εσέν την έμορφον
πουλόπα κελαήδουνε
Τσ̌ιτσ̌έκια σην αυλόπορτα σ’
για τ’ εσέναν ανθούνε

Έμορφος άμον άγγελος,
τα μαλλόπα σ’ ’κχ̌υμένα
Τ’ ομματόπα σ’ τα έμορφα
γιατί είναι κλαμένα;

Τα δά̤κρα̤ σ’ ομματόπα σου
τυρα̤ννίζ’νε το ψ̌όπο μ’
Για γέλασον ας χ̌αίρεται
η ψ̌η μ’ και το καρδόπο μ’