Επλέθυνεν το ζεγκινλούκ’

Επλέθυνεν το ζεγκινλούκ’
και τη κυρού σ’ ο βίον
Φορείς το μαύρον κοντογούν’
εμέν πα τρώει ο κρύον

Τ’ οσπίτι͜α σ’ και τ’ αυλό̤νας ι-σ’
απέσ’ σην πολιτείαν
Τ’ εμόν του καρίπ’ το καλύβ’
σο τσ̌όλ’ την ερημίαν

Όλια πα είν’ τ’ εσέτερα
εσ̌ι͜άδες, φουλιρία
Εμέν ιεύ’ με ο παρχάρτς
και τα ψηλά ραχ̌ία

Ας σ’ έναν χρυσόν μαστραπάν
σο άλλ’ αργυροκαύκιν
Κόρη, πώς καταδέχκεσαι
πίντς ας σο χαλκοστάμνι μ’;