Στιχουργοί: Σεραφείμ Μαρμαρίδης
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Τ’ εμόν τ’ αρνίν, τ’ εμόν τ’ αρνίν, τ’ εμόν το λαλαχ̌άρ’κον Άμον το κρύον το νερόν αγρέλαφον χρονιάρ’κον Γουρπάνι σ’, ασπροτσ̌ίτσ̌ακον εμόρφυνες τον τόπον! Σον κόσμον απάν’ ’κ’ ευρίεται άμον τ’ εσόν το ψ̌όπον Τα μάραντα εφλούγκιξαν, πουλί μ’, τα μαραμένα Ας σα δα̤κρόπα ντο έκχ̌’σα σο χώμαν για τ’ εσένα Παναΐα, Παναΐα!
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αγρέλαφον | το άγριο ελάφι | ||
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| απάν’ | πάνω | ||
| ας σα | απ’ τα | ασό σα (από τα) | |
| ασπροτσ̌ίτσ̌ακον | λευκό άνθος | άσπρο + çiçek | |
| γουρπάνι | θυσία | kurban/ḳurbān | |
| δα̤κρόπα | (υποκορ.) δάκρυα | ||
| έκχ̌’σα | εξέχυσα, έχυσα, εξέβαλα | εκχύνω<ἐγχέω< ἐν + χέω | |
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| εμόρφυνες | ομόρφυνες | ||
| εσόν | δικός/ή/ό σου | ||
| ευρίεται | βρίσκεται | ||
| εφλούγκιξαν | άνθισαν | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| λαλαχ̌άρ’κον | χαϊδεμένο, παραχαΐδεμένο | ||
| Παναΐα | Παναγιά | ||
| χρονιάρ’κον | χρονιάρικο, που είναι ενός χρόνου | ||
| ψ̌όπον | ψυχούλα |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αγρέλαφον | το άγριο ελάφι | ||
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| απάν’ | πάνω | ||
| ας σα | απ’ τα | ασό σα (από τα) | |
| ασπροτσ̌ίτσ̌ακον | λευκό άνθος | άσπρο + çiçek | |
| γουρπάνι | θυσία | kurban/ḳurbān | |
| δα̤κρόπα | (υποκορ.) δάκρυα | ||
| έκχ̌’σα | εξέχυσα, έχυσα, εξέβαλα | εκχύνω<ἐγχέω< ἐν + χέω | |
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| εμόρφυνες | ομόρφυνες | ||
| εσόν | δικός/ή/ό σου | ||
| ευρίεται | βρίσκεται | ||
| εφλούγκιξαν | άνθισαν | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| λαλαχ̌άρ’κον | χαϊδεμένο, παραχαΐδεμένο | ||
| Παναΐα | Παναγιά | ||
| χρονιάρ’κον | χρονιάρικο, που είναι ενός χρόνου | ||
| ψ̌όπον | ψυχούλα |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 