Ψ̌ης πέταγμα/Çayelinden

Κορτσόπον, τα μαλλία σ’
ποίσον ατα ιμπρισ̌ίμ¹
Τύλτσον ατα ση γούλα μ’,
σύρεν κι έπαρε την ψ̌η μ’
[Τρώγω τον Θεό σ’!]

Ση παρχαρί’ σο δρόμον
έχω δύο σεβτάδες
Τ’ έναν ζ’μών’ και μαερεύ’,
τ’ άλλο κουρεύ’ σοφράδες
[Τρώγω τον Θεό σ’!]

Έλα, πουλί μ’, μετ’ εμέν
μετ’ εμέν θα ζεις καλά
Εγώ θα τρανύνω σε
με το μέλ’ και το γάλα
[Τρώγω τον Θεό σ’!]

♫

Τ’ ομμάτι͜α σ’ με τ’ ομμάτι͜α μ’
ομοι͜άζουν τ’ έναν τ’ άλλο
Κόρη, πέ’ α’ τη μάνα σ’
ας παίρουμ’ τ’ έναν τ’ άλλο

Ε! παιδία, ντο λέτεν;
Πάμε ση χαμαιλέτεν;
Κλέφτομεν έναν κορίτσ’
καν’νάν τιδέν μη λέτεν