Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Ραχ̌ία σ̌κίζω κι έρχουμαι, αρνί μ’, ας σο χατίρι σ’ Εσέν που έχ̌’ τη σ̌κύλ’ ο γιον ’κι ξέρ’ το μεκατίρι σ’’ [μεκατίρι σ’] Αρνί μ’, τον τόπον ντο πατείς την πόδα σ’ εγνωρίζω Γομούται παρχαρί’ νερόν κλίσκουμαι κα’ και πίνω [ξαν πίνω, ξαν πίνω] Τ’ αρνί μ’ επαρεξέγκε με ους τα Δύο Λιθάρι͜α Τα δα̤κρόπα τ’ς εκχ̌ύουσαν κι άμον μαργαριτάρι͜α [τάρα-τάρι͜α] Εσύ είσαι τ’ εμόν άγγελον, εσύ χαρεντερί͜εις με Αν επορείς, πουλόπο μ’/τρυγόνα μου το ψ̌όπο σ’ πα θα δί’ς με [πα -ι- θα δί’ς] Ωφ! ωφ! Αηλί εμέν! Κάτ’ θα λέγω σε!
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| ας σο | απ’ το | ασό σο (από το) | |
| γομούται | γεμίζει, βουρκώνει, κομπιάζει | ||
| δα̤κρόπα | (υποκορ.) δάκρυα | ||
| δί’ς | δίνεις | ||
| εκχ̌ύουσαν | εκχύνονταν, χύνονταν, εξέρρεαν | εκχύνω<ἐγχέω< ἐν + χέω | |
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| επαρεξέγκε | ξεπροβόδισε | ||
| επορείς | μπορείς | ||
| έρχουμαι | έρχομαι | ||
| έχ̌’ | έχει | ||
| κα’ | κάτω | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κλίσκουμαι | σκύβω, κλίνω | ||
| λιθάρι͜α | λιθάρια, πέτρες | ||
| μεκατίρι | αξία (ηθική), ποσότητα, ικανότητα | (ενικ.) miḳdār/ (πληθ.) meḳādīr/mawaqīdīr | |
| ξαν | πάλι, ξανά | ||
| ους | ως, μέχρι | ||
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| παρχαρί’ | θερινού βοσκότοπου (παρχαριού) | ||
| πατείς | πατάς | ||
| πόδα | ίχνος, πατημασιά, βήμα | ||
| πουλόπο | πουλάκι | ||
| ραχ̌ία | ράχες, βουνά | ||
| σ̌κύλ’ | (γεν.) σκύλου | ||
| τρυγόνα | το πουλί τρυγόνι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
| χαρεντερί͜εις | χαροποιείς, ψυχαγωγείς | ||
| χατίρι | χάρη, σεβασμός, υπόληψη | hatır/ḫāṭir | |
| ψ̌όπο | ψυχούλα |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| ας σο | απ’ το | ασό σο (από το) | |
| γομούται | γεμίζει, βουρκώνει, κομπιάζει | ||
| δα̤κρόπα | (υποκορ.) δάκρυα | ||
| δί’ς | δίνεις | ||
| εκχ̌ύουσαν | εκχύνονταν, χύνονταν, εξέρρεαν | εκχύνω<ἐγχέω< ἐν + χέω | |
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| επαρεξέγκε | ξεπροβόδισε | ||
| επορείς | μπορείς | ||
| έρχουμαι | έρχομαι | ||
| έχ̌’ | έχει | ||
| κα’ | κάτω | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κλίσκουμαι | σκύβω, κλίνω | ||
| λιθάρι͜α | λιθάρια, πέτρες | ||
| μεκατίρι | αξία (ηθική), ποσότητα, ικανότητα | (ενικ.) miḳdār/ (πληθ.) meḳādīr/mawaqīdīr | |
| ξαν | πάλι, ξανά | ||
| ους | ως, μέχρι | ||
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| παρχαρί’ | θερινού βοσκότοπου (παρχαριού) | ||
| πατείς | πατάς | ||
| πόδα | ίχνος, πατημασιά, βήμα | ||
| πουλόπο | πουλάκι | ||
| ραχ̌ία | ράχες, βουνά | ||
| σ̌κύλ’ | (γεν.) σκύλου | ||
| τρυγόνα | το πουλί τρυγόνι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
| χαρεντερί͜εις | χαροποιείς, ψυχαγωγείς | ||
| χατίρι | χάρη, σεβασμός, υπόληψη | hatır/ḫāṭir | |
| ψ̌όπο | ψυχούλα |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 