.
.
Η μάνα

Μάνα, μάνα

Μάνα, μάνα
fullscreen
Μάνα μ’/Μανίτσα μ’, αναχάπαρα
εταράεν η καρδία μ’
[Ουχ! Αηλί εμέν!]
Τ’ ομμάτα̤ μ’ εθόλωσαν
ας σην απελπισίαν
[Ουχ! Αηλί εμέν!]

Απελπισμένος, άχαρον
επήγα σο γιατρόν
[Ωχ! Αηλί εμέν!]
Ατός άμον ντο είδε με -ν-
ετέρ’νεν τον Θεόν
[Ουχ! Αηλί εμέν!]

Μανίκα μ’, μάνα, τσ̌ούξτε με
θα πάω με τον κύρη μ’
[Ουχ! Αηλί εμέν!]
Σον Βαζελών’ ποίστεν τάμα
γομώστεν το καντήλι μ’
[Ουχ! Αηλί εμέν!]

Μάνα μ’/Μανίτσα μ’, αναχάπαρα
εταράεν η καρδία μ’
[Ουχ! Αηλί εμέν!]
Τ’ ομμάτα̤ μ’ εθόλωσαν
ας σην απελπισίαν
[Ουχ! Αηλί εμέν!]
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλευση
αηλίαλίμονο ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός)
άμονσαν, όπως, καθώς ἅμα
αναχάπαρααπροειδοποίητα, ξαφνικά στερ. αν- + haber/ḫaber
ας σηναπ’ την ασό σην (από την)
ατόςαυτός
γομώστεν(προστ.) γεμίστε
εταράενταράχθηκε, ανακατεύτηκε, αναμίχθηκε ταράσσω
ετέρ’νενκοιτούσε
μανίκαμανούλα
ομμάτα̤μάτια
ποίστεν(προστ.) κάντε, φτιάξτε ποιέω-ῶ
τσ̌ούξτε(προστ.) λυπηθείτε, συμπονέστε acımak
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλ.
αηλίαλίμονο ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός)
άμονσαν, όπως, καθώς ἅμα
αναχάπαρααπροειδοποίητα, ξαφνικά στερ. αν- + haber/ḫaber
ας σηναπ’ την ασό σην (από την)
ατόςαυτός
γομώστεν(προστ.) γεμίστε
εταράενταράχθηκε, ανακατεύτηκε, αναμίχθηκε ταράσσω
ετέρ’νενκοιτούσε
μανίκαμανούλα
ομμάτα̤μάτια
ποίστεν(προστ.) κάντε, φτιάξτε ποιέω-ῶ
τσ̌ούξτε(προστ.) λυπηθείτε, συμπονέστε acımak
Μάνα, μάνα

Ποντιακός Στίχος - Pontian Lyrics 2025

Επικοινωνία: infoDUMMY@pontianlyrics.gr

Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της IpHost