Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Κλαίει και παλαλά -ν- ευτάει ατό τ’ εμόν τ’ αρνόπον ’Κι θέλ’ ν’ αποχωρίεται ας σ’ εμόν τ’ εγκαλιόπον Έλα, πουλόπο μ’, μετ’ εμέν πασ̌κείμ’ ντο ’κ’ είν’ παπόρι͜α; Αν θέλτς έλα την άνοιξην κι αν θέλτς τα μοθοπώρι͜α Έναν πουλόπον έχ̌’ κι έρ’ται με τον κελαηδημόν -ι Τ’ ομμάτι͜α αθ’ είναι πλουμιστά, Να έτονε τ’ εμόν -ι! Έλα πουλί μ’, έλα γιαβρί μ’, έλα μη τυρα̤ννί͜εις με Το ψ̌όπο μ’ ολιγόπον έν’ εβγαίν’ κι άλλο ’κ’ ευρήκ’ς με
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αποχωρίεται | αποχωρίζεται | ||
| αρνόπον | αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
| ας σ’ | (ας σου) από του, από τότε που/αφότου, (ας σο) από το/τα | ||
| γιαβρί | μωρό, μικρό, παιδί | yavru | |
| εβγαίν’ | βγαίνει | ||
| εγκαλιόπον | αγκαλιά, αγκαλίτσα | ||
| είν’ | (για πληθ.) είναι | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| έν’ | είναι | ||
| έρ’ται | έρχεται | ||
| έρ’ται με | μου έρχεται, μου φαίνεται | ||
| έτονε | ήταν | ||
| ευρήκ’ς | βρίσκεις | ||
| ευτάει | κάνει, φτιάχνει | εὐθειάζω | |
| έχ̌’ | έχει | ||
| έχ̌’ κι έρ’ται | είναι στον ερχομό, έρχεται | ||
| θέλτς | θέλεις | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κελαηδημόν | κελάηδημα | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| μετ’ | μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος) | ||
| μοθοπώρι͜α | φθινόπωρα | ||
| ολιγόπον | λιγουλάκι | ||
| ομμάτι͜α | μάτια | ||
| παλαλά | τρελά, τρέλες | ||
| παπόρι͜α | βαπόρια, καράβια | vapore | |
| πασ̌κείμ’ | μήπως, μήπως (και) | πᾶς καί ἔνι | |
| πλουμιστά | στολισμένα, διακοσμημένα με ζωγραφιές ή κεντήματα, πολύχρωμα | pluma | |
| πουλόπο | πουλάκι | ||
| πουλόπον | πουλάκι | ||
| τυρα̤ννί͜εις | τυραννάς, ταλαιπωρείς | ||
| ψ̌όπο | ψυχούλα |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αποχωρίεται | αποχωρίζεται | ||
| αρνόπον | αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
| ας σ’ | (ας σου) από του, από τότε που/αφότου, (ας σο) από το/τα | ||
| γιαβρί | μωρό, μικρό, παιδί | yavru | |
| εβγαίν’ | βγαίνει | ||
| εγκαλιόπον | αγκαλιά, αγκαλίτσα | ||
| είν’ | (για πληθ.) είναι | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| έν’ | είναι | ||
| έρ’ται | έρχεται | ||
| έρ’ται με | μου έρχεται, μου φαίνεται | ||
| έτονε | ήταν | ||
| ευρήκ’ς | βρίσκεις | ||
| ευτάει | κάνει, φτιάχνει | εὐθειάζω | |
| έχ̌’ | έχει | ||
| έχ̌’ κι έρ’ται | είναι στον ερχομό, έρχεται | ||
| θέλτς | θέλεις | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κελαηδημόν | κελάηδημα | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| μετ’ | μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος) | ||
| μοθοπώρι͜α | φθινόπωρα | ||
| ολιγόπον | λιγουλάκι | ||
| ομμάτι͜α | μάτια | ||
| παλαλά | τρελά, τρέλες | ||
| παπόρι͜α | βαπόρια, καράβια | vapore | |
| πασ̌κείμ’ | μήπως, μήπως (και) | πᾶς καί ἔνι | |
| πλουμιστά | στολισμένα, διακοσμημένα με ζωγραφιές ή κεντήματα, πολύχρωμα | pluma | |
| πουλόπο | πουλάκι | ||
| πουλόπον | πουλάκι | ||
| τυρα̤ννί͜εις | τυραννάς, ταλαιπωρείς | ||
| ψ̌όπο | ψυχούλα |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 