Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Σ’ εγκαλιόπο σ’ έναν βραδήν [ασ’χώρετον] ολίγον π’ εκοιμέθεν [όι, όι, όι/ έλα -ν- έλα] Πιρνά - πιρνά ας αποθάν’ [ν’ αηλί εμέν] ντ’ έζησεν εκανέθεν [όι, όι, όι/ έλα -ν- έλα] Αφκά και σ’ αλατόφυτα [ασ’χώρετον] «να! τρυγονίτσα» εφών’νεν [όι, όι, όι/ έλα -ν- έλα] Τ’ ορμία εντιδόγαναν [ν’ αηλί εμέν] η κόρη ετραγώδ’νεν [όι, όι, όι/ έλα -ν- έλα] Σα χωραφάκρας ’κάθουμ’νε [ασ’χώρετον] και -ν- άμον χωμολέας [όι, όι, όι/ έλα -ν- έλα] Εκάθουμ’νε κι εμέτρανα [ν’ αηλί εμέν] τσ’ εγάπ’ς τα μακελλέας [όι, όι, όι/ έλα -ν- έλα]
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| αλατόφυτα | ελατόφυτα, έλατα | ||
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| αποθάν’ | πεθαίνει | ||
| ασ’χώρετον | ασυγχώρητο | ||
| αφκά | κάτω | ||
| βραδήν | βράδυ | ||
| εγάπ’ς | αγάπης | ||
| εγκαλιόπο | αγκαλίτσα | ||
| εκάθουμ’νε | καθόμουν | ||
| εκανέθεν | ήταν αρκετό/ή, επάρκεσε για κτ | ἱκανόω | |
| εκοιμέθεν | κοιμήθηκε | ||
| εμέτρανα | μετρούσα | ||
| εντιδόγαναν | αντιδονούσαν | ||
| ετραγώδ’νεν | τραγουδούσε | ||
| εφών’νεν | φώναζε | ||
| ’κάθουμ’νε | (εκάθουμ’νε) καθόμουν | ||
| μακελλέας | σκαπανιές, τσαπιές | μάκελλος/μακέλλῃ (μία + κέλλω=κοψιμο μιάς κατευθυνσης, μιας πλευράς) | |
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| ολίγον | λίγο | ||
| ορμία | ρυάκια, ρεματιές | ||
| πιρνά | πρωί, πρωινιάτικα, αύριο | ||
| τρυγονίτσα | (υποκορ.) το πουλί τρυγόνι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
| τσ’ | (ως τση, άρθρο γεν. ενικού) του/της, (ως τσοι, άρθρο αιτ. πληθ.) τις, (ως ερωτημ. τσί;) ποιός; | ||
| χωμολέας | το έντομο μυρμηκολέων | χῶμα + λέων | |
| χωραφάκρας | οι άκρες, τα όρια του χωραφιού |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| αλατόφυτα | ελατόφυτα, έλατα | ||
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| αποθάν’ | πεθαίνει | ||
| ασ’χώρετον | ασυγχώρητο | ||
| αφκά | κάτω | ||
| βραδήν | βράδυ | ||
| εγάπ’ς | αγάπης | ||
| εγκαλιόπο | αγκαλίτσα | ||
| εκάθουμ’νε | καθόμουν | ||
| εκανέθεν | ήταν αρκετό/ή, επάρκεσε για κτ | ἱκανόω | |
| εκοιμέθεν | κοιμήθηκε | ||
| εμέτρανα | μετρούσα | ||
| εντιδόγαναν | αντιδονούσαν | ||
| ετραγώδ’νεν | τραγουδούσε | ||
| εφών’νεν | φώναζε | ||
| ’κάθουμ’νε | (εκάθουμ’νε) καθόμουν | ||
| μακελλέας | σκαπανιές, τσαπιές | μάκελλος/μακέλλῃ (μία + κέλλω=κοψιμο μιάς κατευθυνσης, μιας πλευράς) | |
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| ολίγον | λίγο | ||
| ορμία | ρυάκια, ρεματιές | ||
| πιρνά | πρωί, πρωινιάτικα, αύριο | ||
| τρυγονίτσα | (υποκορ.) το πουλί τρυγόνι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
| τσ’ | (ως τση, άρθρο γεν. ενικού) του/της, (ως τσοι, άρθρο αιτ. πληθ.) τις, (ως ερωτημ. τσί;) ποιός; | ||
| χωμολέας | το έντομο μυρμηκολέων | χῶμα + λέων | |
| χωραφάκρας | οι άκρες, τα όρια του χωραφιού |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 