Κανάρ, γιαρ αμάν

Κορτσόπον είσαι έμορφον
η μαχαλά σ’ τιμά σε
[Κανάρ, γιαρ αμάν]
Αρ’ όσον ντ’ αγαπώ σε εγώ
η μάνα σ’ ’κι αγαπά σε
[Κανάρ, γιαρ αμάν]

Κι αρ’ ελέπ’ς, θεία μ’, σκοτία έν’
άψον το φενερόπο σ’
’Κ’ ελέπ’ς αποπίσ’ ι-μ’ ντ’ ευτάει
το μικρόν το κορτσόπο σ’;

Τ’ ομμάτι͜α τ’ς κρού’νε με ισ̌μάρ’
τ’ οφρύδι͜α τ’ς «χάιτε ας πάμε!»
[Κανάρ, γιαρ αμάν]
Κανείς πα μ’ εγροικούν ατο
το σεβταλούκ’ ντ’ ευτάμε
[Κανάρ, γιαρ αμάν]

Κι αρ’ ελέπ’ς, θεία μ’, σκοτία έν’
άψον το φενερόπο σ’
’Κ’ ελέπ’ς αποπίσ’ ι-μ’ ντ’ ευτάει
το μικρόν το κορτσόπο σ’;

Το πόι σ’ λεγνόν κι έμορφον
ίσον άμον ιτέαν
[Κανάρ, γιαρ αμάν]
Σα έμορφα τα μαγ’λόπα σ’
να εντούνα έναν δοντέαν
[Κανάρ, γιαρ αμάν]

Κι αρ’ ελέπ’ς, θεία μ’, σκοτία έν’
άψον το φενερόπο σ’
’Κ’ ελέπ’ς αποπίσ’ ι-μ’ ντ’ ευτάει
το μικρόν το κορτσόπο σ’;