.
.
Γεύση...απ’ το παλιό χρυσό ραδιόφωνο

Κομμενόχρονον

Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Κομμενόχρονον
Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
fullscreen
Τ’ ομματόπα σ’ αρ’ έμορφα [κομμενόχρονον!]
κι άμον μαύρα σταφύλα̤
Φίλεμαν πώς ’κ’ εχόρτασα [κομμενόχρονον!]
και -ν- ας σ’ εσά τα χ̌είλα̤

Για τ’ εσέν σύρω βάσανα, [κομμενόχρονον!]
για τ’ εσέν σύρω πόνα̤
Εβάσταξες κι εφέκες με [κομμενόχρονον!]
σα κρύα και σα χ̌ι͜όνα̤

Εσύ ντο είσαι έμορφος [κομμενόχρονον!]
γιατί ’κ’ ευτάς το ψ̌όπο σ’;
Όντες πας σον παράδεισον [κομμενόχρονον!]
χαζίρ’ να έν’ ο τόπο σ’
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλευση
άμονσαν, όπως, καθώς ἅμα
αρ’εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha ἄρα
ας σ’(ας σου) από του, από τότε που/αφότου, (ας σο) από το/τα
έμορφαόμορφα
έμορφοςόμορφος/η
έν’είναι
εσάδικά σου/σας
ευτάςκάνεις, φτιάχνεις εὐθειάζω
εφέκεςάφησες
’κ’δεν οὐκί<οὐχί
κομμενόχρονοναυτό που είθε να του κοπούν τα χρόνια
ομματόπαματάκια
όντεςόταν
πόνα̤(αιτ.) πόνοι, πόνους
σύρωσέρνω, τραβώ, ρίχνω
φίλεμανφιλί
χ̌είλα̤χείλια
χ̌ι͜όνα̤χιόνια
ψ̌όποψυχούλα
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλ.
άμονσαν, όπως, καθώς ἅμα
αρ’εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha ἄρα
ας σ’(ας σου) από του, από τότε που/αφότου, (ας σο) από το/τα
έμορφαόμορφα
έμορφοςόμορφος/η
έν’είναι
εσάδικά σου/σας
ευτάςκάνεις, φτιάχνεις εὐθειάζω
εφέκεςάφησες
’κ’δεν οὐκί<οὐχί
κομμενόχρονοναυτό που είθε να του κοπούν τα χρόνια
ομματόπαματάκια
όντεςόταν
πόνα̤(αιτ.) πόνοι, πόνους
σύρωσέρνω, τραβώ, ρίχνω
φίλεμανφιλί
χ̌είλα̤χείλια
χ̌ι͜όνα̤χιόνια
ψ̌όποψυχούλα
Κομμενόχρονον

Ποντιακός Στίχος - Pontian Lyrics 2025

Επικοινωνία: infoDUMMY@pontianlyrics.gr

Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της IpHost