Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Τ’ ομάλια ετσ̌αΐρωσαν, τα πρόατα μ’ θα βόσκουν Και -ν- ατά τα στομόχ̌ειλα σ’ μίαν να γυροκλώσκουν Έβγα οξ̌ωκά ας ελέπω σε αρ’ έμπα απέσ’ και κλείδα Η πεθερά σ’ αν ερωτά, πέ’ ατεν «καν’νάν ’κ’ είδα» Ας σο ’ρδανί σ’ από ’πάν’ κέσ’, δι͜αβαίνω, αντιδι͜αβαίνω ’Κι λες ας σο χατίρ’ν εθέ οξ̌ωκά -ν- ας εβγαίνω Την καριόλαν ντ’ εποίκετεν, πουλί μ’, να ετσακούτον Εσύ τιδέν να μη παθάντς, άντρας ι-σ’ να ’σκοτούτον
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αντιδι͜αβαίνω | ξαναπερνώ, πηγαινοέρχομαι | ||
| απέσ’ | μέσα | ||
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| ας σο | απ’ το | ασό σο (από το) | |
| ατά | αυτά | ||
| ατεν | αυτήν | ||
| βόσκουν | βοσκάνε | ||
| γυροκλώσκουν | κλωθογυρίζουν | ||
| δι͜αβαίνω | (για τόπο) περνώ, διασχίζω, (για χρόνο) περνώ | διαβαίνω | |
| έβγα | (προστ.) βγες | ||
| ελέπω | βλέπω | ||
| έμπα | (προστ.) μπες | ||
| εποίκετεν | κάνατε, φτιάξατε | ποιέω-ῶ | |
| ερωτά | ρωτάει | ||
| ετσ̌αΐρωσαν | χορτάριασαν | çayır=λιβάδι | |
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καν’νάν | κανέναν | ||
| καριόλαν | σιδερένιο κρεβάτι | λ.ιταλική μεσαιωνική carriola | |
| κέσ’ | προς τα εκεί, προς το μέρος εκείνο | κέσου<κεῖσ’<κεῖσε<ἐκεῖσε | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κλείδα | (προστ.) κλείδωσε κτ με κλειδαριά, κλείσε | ||
| μίαν | μια φορά | ||
| ομάλια | ομαλοί δρόμοι, ευθείες, πεδιάδες, ομαλά (επίρρ) | ||
| οξ̌ωκά | έξω | ||
| παθάντς | παθαίνεις | ||
| ’πάν’ | (απάν’) πάνω | ||
| πέ’ | (προστ.) πες | ||
| πρόατα | πρόβατα | ||
| ’ρδανί | (ορδανίν ή δρανίν) φεγγίτη, άνω μέρος στέγης, οριζόντια στέγη σπιτιού | ||
| ’σκοτούτον | (εσκοτούτον) σκοτωνόταν | ||
| στομόχ̌ειλα | τα χείλια του στόματος | ||
| τιδέν | τίποτα | ||
| χατίρ’ν | χάρη, σεβασμός, υπόληψη | hatır/ḫāṭir |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αντιδι͜αβαίνω | ξαναπερνώ, πηγαινοέρχομαι | ||
| απέσ’ | μέσα | ||
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| ας σο | απ’ το | ασό σο (από το) | |
| ατά | αυτά | ||
| ατεν | αυτήν | ||
| βόσκουν | βοσκάνε | ||
| γυροκλώσκουν | κλωθογυρίζουν | ||
| δι͜αβαίνω | (για τόπο) περνώ, διασχίζω, (για χρόνο) περνώ | διαβαίνω | |
| έβγα | (προστ.) βγες | ||
| ελέπω | βλέπω | ||
| έμπα | (προστ.) μπες | ||
| εποίκετεν | κάνατε, φτιάξατε | ποιέω-ῶ | |
| ερωτά | ρωτάει | ||
| ετσ̌αΐρωσαν | χορτάριασαν | çayır=λιβάδι | |
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καν’νάν | κανέναν | ||
| καριόλαν | σιδερένιο κρεβάτι | λ.ιταλική μεσαιωνική carriola | |
| κέσ’ | προς τα εκεί, προς το μέρος εκείνο | κέσου<κεῖσ’<κεῖσε<ἐκεῖσε | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κλείδα | (προστ.) κλείδωσε κτ με κλειδαριά, κλείσε | ||
| μίαν | μια φορά | ||
| ομάλια | ομαλοί δρόμοι, ευθείες, πεδιάδες, ομαλά (επίρρ) | ||
| οξ̌ωκά | έξω | ||
| παθάντς | παθαίνεις | ||
| ’πάν’ | (απάν’) πάνω | ||
| πέ’ | (προστ.) πες | ||
| πρόατα | πρόβατα | ||
| ’ρδανί | (ορδανίν ή δρανίν) φεγγίτη, άνω μέρος στέγης, οριζόντια στέγη σπιτιού | ||
| ’σκοτούτον | (εσκοτούτον) σκοτωνόταν | ||
| στομόχ̌ειλα | τα χείλια του στόματος | ||
| τιδέν | τίποτα | ||
| χατίρ’ν | χάρη, σεβασμός, υπόληψη | hatır/ḫāṭir |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 