Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Yaylanun çimenune Atlar geçer yol olur Akar memenun balı Kucağuma göl olur Hayde gidelum e kız Orman olsun evimız Komar yaprakculari Olsun kiremidumuz Onbeş liyim onbeş li Tokat yolların taşlı Onbeş liler giderken Kızların gözü yaşlı Olayım dolanayim Seni nerde bulayım Seni bulduğun yerde Sarilupta yatayım ♫ Έηβα οξ̌ωκά ας ελέπω σε, αρ’ έμπα απέσ’ και κλείδα Αν ερωτά σε η πεθερά σ’ πέ’ ατεν καν’νάν ’κ’ είδα Ας σο ’ρδανί σ’ από ’πάν’ κέσ’, δι͜αβαίνω, αντιδι͜αβαίνω ’Κι λες ας σο χατίρ’ν εθέ οξ̌ωκά -ν- ας εβγαίνω Όλ’ αγαπούν την έμορφον τερούνε το χατίρ’ν ατ’ς Την άσ̌κεμον κανείς ’κι θέλ’, να τρώγω τον Θεόν ατ’ς
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αντιδι͜αβαίνω | ξαναπερνώ, πηγαινοέρχομαι | ||
| απέσ’ | μέσα | ||
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| ας σο | απ’ το | ασό σο (από το) | |
| άσ̌κεμον | άσχημο, κακότροπο | ||
| ατεν | αυτήν | ||
| ατ’ς | αυτής, της | ||
| δι͜αβαίνω | (για τόπο) περνώ, διασχίζω, (για χρόνο) περνώ | διαβαίνω | |
| έηβα | (ιδιωμ.) (προστ.) βγες | ||
| ελέπω | βλέπω | ||
| έμορφον | όμορφο | ||
| έμπα | (προστ.) μπες | ||
| ερωτά | ρωτάει | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καν’νάν | κανέναν | ||
| κέσ’ | προς τα εκεί, προς το μέρος εκείνο | κέσου<κεῖσ’<κεῖσε<ἐκεῖσε | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κλείδα | (προστ.) κλείδωσε κτ με κλειδαριά, κλείσε | ||
| όλ’ | όλοι/α | ||
| οξ̌ωκά | έξω | ||
| ’πάν’ | (απάν’) πάνω | ||
| πέ’ | (προστ.) πες | ||
| ’ρδανί | (ορδανίν ή δρανίν) φεγγίτη, άνω μέρος στέγης, οριζόντια στέγη σπιτιού | ||
| τερούνε | κοιτούν | ||
| χατίρ’ν | χάρη, σεβασμός, υπόληψη | hatır/ḫāṭir |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αντιδι͜αβαίνω | ξαναπερνώ, πηγαινοέρχομαι | ||
| απέσ’ | μέσα | ||
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| ας σο | απ’ το | ασό σο (από το) | |
| άσ̌κεμον | άσχημο, κακότροπο | ||
| ατεν | αυτήν | ||
| ατ’ς | αυτής, της | ||
| δι͜αβαίνω | (για τόπο) περνώ, διασχίζω, (για χρόνο) περνώ | διαβαίνω | |
| έηβα | (ιδιωμ.) (προστ.) βγες | ||
| ελέπω | βλέπω | ||
| έμορφον | όμορφο | ||
| έμπα | (προστ.) μπες | ||
| ερωτά | ρωτάει | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καν’νάν | κανέναν | ||
| κέσ’ | προς τα εκεί, προς το μέρος εκείνο | κέσου<κεῖσ’<κεῖσε<ἐκεῖσε | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κλείδα | (προστ.) κλείδωσε κτ με κλειδαριά, κλείσε | ||
| όλ’ | όλοι/α | ||
| οξ̌ωκά | έξω | ||
| ’πάν’ | (απάν’) πάνω | ||
| πέ’ | (προστ.) πες | ||
| ’ρδανί | (ορδανίν ή δρανίν) φεγγίτη, άνω μέρος στέγης, οριζόντια στέγη σπιτιού | ||
| τερούνε | κοιτούν | ||
| χατίρ’ν | χάρη, σεβασμός, υπόληψη | hatır/ḫāṭir |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 