Αναθεμά σε, σεβτά

Είδα τ’ ομμάτι͜α σ’, είδα ’τα
[πουλί μ’, πουλί μ’]
είδα ’τα δα̤κρωμένα
[φύγον κι έλα, πουλί μ’, μετ’ εμέν]
Φοούμαι γιάμ’ εντώκε σε
[πουλί μ’, πουλί μ’]
η μάνα σ’ για τ’ εμένα
[φύγον κι έλα, πουλί μ’, μετ’ εμέν]

Ανάθεμα σε, νε σεβτά,
[πουλί μ’, πουλί μ’]
πόσα καρδόπα εκλαίντσες;
[φύγον κι έλα, πουλί μ’, μετ’ εμέν/
Ωχ! ν’ αηλί και βάι ξαν εμέν]
Πόσα κορτσόπα έμορφα
[ν’ αηλί εμέν!]
τα ψ̌όπα τουν εξέγκες;
[φύγον κι έλα, πουλί μ’, μετ’ εμέν/
Ωχ! ν’ αηλί και βάι ξαν εμέν]

Ανάθεμα θα βλαστημώ
[ν’ αηλί εμέν!]
την ώρα ντ’ εγεννέθα
[Ωχ! ν’ αηλί και βάι ξαν εμέν]
Εγώ του σκοτωμάτ’ έμ’νε
[ν’ αηλί εμέν!]
Ντό να ’φτάω; ευρέθα!
[Ωχ! ν’ αηλί και βάι ξαν εμέν]