Στιχουργοί: Γκόλφω Τσακαλίδου
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Τερώ τα ραχ̌οκέφαλα, [γιαρ, γιαρ, τσ̌άνουμ, γιαρ, γιαρ] τερώ τ’ άγρα̤ τ’ ορμάνι͜α [Μα την Παναΐαν λέω!] Κρού’νε σο νου μ’ τα παλαιά [γιαρ, γιαρ, τσ̌άνουμ, γιαρ, γιαρ] ντο έμ’νες ούλ’ εντάμαν [Μα την Παναΐαν λέω!] Ατώρα εχωρίγαμε, [γιαρ, γιαρ, τσ̌άνουμ, γιαρ, γιαρ] τρώει με η αροθυμία [Μα την Παναΐαν λέω!] Ήλε μ’, τον κύρη μ’ π’ έχασα [γιαρ, γιαρ, τσ̌άνουμ, γιαρ, γιαρ] και νουνίζω αλλομίαν [Μα την Παναΐαν λέω!] Πατέρα μ’, ’κι ανασπάλλω σε, [γιαρ, γιαρ, τσ̌άνουμ, γιαρ, γιαρ] πάντα εσέν νουνίζω [Μα την Παναΐαν λέω!] Σ’ όρωμα μ’ πάντα ελέπω σε [γιαρ, γιαρ, τσ̌άνουμ, γιαρ, γιαρ] και την καρδι͜ά μ’ κλαινίζω [Μα την Παναΐαν λέω!] Την κεμεντζ̌έν ντο έπαιζες [γιαρ, γιαρ, τσ̌άνουμ, γιαρ, γιαρ] κι έσ’κωνες το χωρίον [Μα την Παναΐαν λέω!] Ατά επέμ’νανε σο νου μ’, [γιαρ, γιαρ, τσ̌άνουμ, γιαρ, γιαρ] ασ’ όλεν το καλλίον [Μα την Παναΐαν λέω!]
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| άγρα̤ | άγρια | ||
| αλλομίαν | άλλη μια φορά | ||
| ανασπάλλω | ξεχνώ | ||
| αροθυμία | νοσταλγία | ||
| ασ’ | από | ||
| ατά | αυτά | ||
| ατώρα | τώρα | ||
| γιαρ | αγαπητός/ή/ό, αγάπη | yâr | |
| ελέπω | βλέπω | ||
| έμ’νες | ήμασταν | ||
| εντάμαν | μαζί | ||
| επέμ’νανε | απόμειναν | ||
| έσ’κωνες | σήκωνες | ||
| εχωρίγαμε | χωρίσαμε | ||
| καλλίον | (επίθ.) καλύτερο, (επίρ.) καλύτερα | ||
| κεμεντζ̌έν | λύρα | kemençe/kemānçe | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κλαινίζω | στενοχωρώ, κάνω κπ να κλάψει | ||
| κρού’νε | χτυπούν | κρούω | |
| κρού’νε σο νου μ’ | έρχονται στο νου μου/στη σκέψη μου | κρούω | |
| νουνίζω | σκέφτομαι | ||
| όλεν | όλη/ο, ολόκληρη/ο | ||
| ορμάνι͜α | δάση | orman | |
| όρωμα | όνειρο | ||
| ούλ’ | όλοι | ||
| ραχ̌οκέφαλα | κορφές βουνών | ||
| τερώ | κοιτώ | ||
| τσ̌άνουμ | ψυχή μου, αγαπημένε/η μου | canım<can/cān |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| άγρα̤ | άγρια | ||
| αλλομίαν | άλλη μια φορά | ||
| ανασπάλλω | ξεχνώ | ||
| αροθυμία | νοσταλγία | ||
| ασ’ | από | ||
| ατά | αυτά | ||
| ατώρα | τώρα | ||
| γιαρ | αγαπητός/ή/ό, αγάπη | yâr | |
| ελέπω | βλέπω | ||
| έμ’νες | ήμασταν | ||
| εντάμαν | μαζί | ||
| επέμ’νανε | απόμειναν | ||
| έσ’κωνες | σήκωνες | ||
| εχωρίγαμε | χωρίσαμε | ||
| καλλίον | (επίθ.) καλύτερο, (επίρ.) καλύτερα | ||
| κεμεντζ̌έν | λύρα | kemençe/kemānçe | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κλαινίζω | στενοχωρώ, κάνω κπ να κλάψει | ||
| κρού’νε | χτυπούν | κρούω | |
| κρού’νε σο νου μ’ | έρχονται στο νου μου/στη σκέψη μου | κρούω | |
| νουνίζω | σκέφτομαι | ||
| όλεν | όλη/ο, ολόκληρη/ο | ||
| ορμάνι͜α | δάση | orman | |
| όρωμα | όνειρο | ||
| ούλ’ | όλοι | ||
| ραχ̌οκέφαλα | κορφές βουνών | ||
| τερώ | κοιτώ | ||
| τσ̌άνουμ | ψυχή μου, αγαπημένε/η μου | canım<can/cān |
Οι στίχοι είναι αφιερωμένοι στον Γιώργο Τσακαλίδη (Τσάκας), πατέρα της ερμηνεύτριας.
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 