Άλλο σ’ οσπίτι σ’ ’κ’ έρχουμαι

Άλλο σ’ οσπίτι σ’ ’κ’ έρχουμαι,
κορτσόπον, μη θυμώνεις
Ντο λες με όλα̤ ψέματα,
εσύ εσέν κομπώνεις

Αλλού πας και κατηγορείς
κι αλλού πας και κουρφί͜εις με
Η δικλωπία ’κ’ έν’ καλόν,
τέρεν μη τυρα̤ννί͜εις με

Άμον εμέναν παλληκάρ’
κάθεσαι καταράσαι
Ας σ’ ανθρώπ’ς αν ’κ’ εντρέπεσαι,
Θεόν πα ’κι φοάσαι;

Άμον εσέν παντέμορφος
σον ήλον ’κι κοιμάται
Καί͜ει σε ο ήλον και μαυρύντς,
η εμορφάδα σ’ χάται