Εδέβαν τα νεότητα μ’

Εδέβαν τα νεότητα μ’
απ’ ολίγον ολίγον
κι επέμ’να͜ άμον ξερόν χορτάρ’
Καλανταρί’ σον κρύον

Ν’ αηλί τ’ εμόν το χάλιν!
Όλα γραμμένα έσανε
σο ξερόν το κιφάλι μ’

Εδέβαν τα νεότητα μ’
κι εγώ χαπέρ’ ’κ’ επέρα
Άμον ντο ρούζ’νε τα φύλλα
όντες φυσά ’τα αέρα

Ν’ αηλί τ’ εμόν το χάλιν!
Όλα γραμμένα έσανε
σο ξερόν το κιφάλι μ’

Εδέβαν τα νεότητα μ’,
εξέβαν άλλ’ γιοσμάδες
Ατώρα σακινεύ’νε με
τση χώρας οι φραντάλες

Ν’ αηλί τ’ εμόν το χάλιν!
Όλα γραμμένα έσανε
σο ξερόν το κιφάλι μ’

Εδέβαν τα νεότητα μ’,
εχάθαν τα μουράτι͜α μ’
Ατώρα ελέπω τ’ έμορφα
και βοσ̌κίζω τ’ ομμάτι͜α μ’

Σ̌ιμούλ’, ν’ αηλί το χάλι σ’!
Όλα γραμμένα έσανε
σο ξερόν το κιφάλι σ’