Στείλον με το μαντιλόπο σ’

Εμέν κι εσέν πη θα χωρίζ’
ακόμαν ’κ’ εγεννέθεν [γιαρ/βάι εμέν]
Ούσνα θ’ εποίν’να σε τ’ εμόν
το ψ̌όπο μ’ ετελέθεν [γιαρ/βάι εμέν]

Μη κλαις, αρνί μ’, μη κλαις, πουλί μ’,
χαλάουνταν τ’ ομμάτι͜α σ’ [γιαρ/βάι εμέν]
Γράψον γραμμόπον στείλον με,
μελάν’ ποίσον τα δάκρυ͜α σ’ [γιαρ/βάι εμέν]

Στείλο με το μαντιλόπο σ’,
ας έν’ και λερωμένον [γιαρ/βάι εμέν]
Να σπογγίζω [ψ̌ηκά μ’, πουλί μ’] τα δα̤κρόπα μ’
και στείλο σ’ α’ πλυμένον [γιαρ/βάι εμέν]