.
.
Το παρόν του Πόντου

Γράμμος

Γράμμος
fullscreen
Σο Γράμμο, σο Βίτσι
νέικα τα παιδία
Ατά ούλα̤ ντο εχάθεν
απέσ’ κέσ’ σ’ ορμία

♫

Σο Γράμμο, σο Βίτσι
νέικα τα παιδία
Ατά ούλα̤ ντο εχάθεν
απέσ’ κέσ’ σ’ ορμία

Οι μανάδες ατουν κλαίν’,
κλαίν’ μοιρολογούν
και για τα παιδόπα τουν
για τ’ ατά πονούν

Ν’ αηλί τη μανίτσαν 
π’ έχασεν παιδίν
Θ’ αραεύ’ α̤το ατέ
απέσ’ σο γιαζίν

Τα παιδόπα μουν αράψτε,
όλια φέρτε͜ ατα
Σα χωρία μουν καικά
όλια θάψτε͜ ατα

Για να ’φτάμ’ ατ’ς-ε σ̌ελίκ’
κάθαν Κερεκήν
Να ’πορούμ’ κι αφτύνομ’ ατ’ς
απ’ έναν κερίν

Ν’ αηλί τη μανίτσαν 
π’ έχασεν παιδίν
Θ’ αραεύ’ ατο ατέ
απέσ’ σο γιαζίν

Τα δα̤κρόπα μουν να ’κχ̌ύνομ’
σα ταφόπα τουν
Για να αναπάουνταν 
τα κορμόπα τουν

Νέικα, νέικα τα παιδόπα
εσέβαν σην ηήν
Οι μανάδες ατουν άλλο
’κ’ έχ’νε υπομονήν

Ν’ αηλί τη μανίτσαν 
π’ έχασεν παιδίν
Θ’ αραεύ’ α̤το ατέ
απέσ’ σο γιαζίν
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλευση
αηλίαλίμονο ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός)
αναπάουνταναναπαύονται, ξεκουράζονται
απέσ’μέσα
αραεύ’ψάχνω/ει, αναζητώ/άει, γυρεύω/ει aramak
αράψτε(προστ.) ψάξτε, αναζητήστε, γυρέψτε
ατάαυτά
ατααυτά
ατέαυτή
ατουντους
ατ’ςαυτής, της
αφτύνομ’ανάβουμε
γιαζίνπεδιάδα, εξοχή, ύπαιθρος yazı
δα̤κρόπα(υποκορ.) δάκρυα
εσέβανμπήκαν
εχάθενχάθηκε
έχασενέχασε, έδιωξε, πέταξε κτ
έχ’νεέχουνε
ηήνγη
’κ’δεν οὐκί<οὐχί
κάθανκάθε
καικάπρος τα κάτω, εκεί ακριβώς, κοντά
ΚερεκήνΚυριακή
κέσ’προς τα εκεί, προς το μέρος εκείνο κέσου<κεῖσ’<κεῖσε<ἐκεῖσε
κορμόπακορμάκια
’κχ̌ύνομ’εκχύνουμε, χύνουμε, εκβάλλουμε εκχύνω<ἐγχέω< ἐν + χέω
μουνμας
ν’ αηλίαλίμονο μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός
νέικανεαρά, νεανικά
όλιαόλα
ορμίαρυάκια, ρεματιές
ούλα̤όλα
παιδίαπαιδιά
παιδόπαπαιδάκια
’πορούμ’(επορούμε) μπορούμε
σ̌ελίκ’χαρά, ψυχαγωγία, αυτό που δίνει χαρά şenlik
ταφόπα(υποκορ.) τάφοι
τουντους
’φτάμ’(ευτάμε) κάνουμε, φτιάχνουμε
χωρίαχωριά
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλ.
αηλίαλίμονο ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός)
αναπάουνταναναπαύονται, ξεκουράζονται
απέσ’μέσα
αραεύ’ψάχνω/ει, αναζητώ/άει, γυρεύω/ει aramak
αράψτε(προστ.) ψάξτε, αναζητήστε, γυρέψτε
ατάαυτά
ατααυτά
ατέαυτή
ατουντους
ατ’ςαυτής, της
αφτύνομ’ανάβουμε
γιαζίνπεδιάδα, εξοχή, ύπαιθρος yazı
δα̤κρόπα(υποκορ.) δάκρυα
εσέβανμπήκαν
εχάθενχάθηκε
έχασενέχασε, έδιωξε, πέταξε κτ
έχ’νεέχουνε
ηήνγη
’κ’δεν οὐκί<οὐχί
κάθανκάθε
καικάπρος τα κάτω, εκεί ακριβώς, κοντά
ΚερεκήνΚυριακή
κέσ’προς τα εκεί, προς το μέρος εκείνο κέσου<κεῖσ’<κεῖσε<ἐκεῖσε
κορμόπακορμάκια
’κχ̌ύνομ’εκχύνουμε, χύνουμε, εκβάλλουμε εκχύνω<ἐγχέω< ἐν + χέω
μουνμας
ν’ αηλίαλίμονο μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός
νέικανεαρά, νεανικά
όλιαόλα
ορμίαρυάκια, ρεματιές
ούλα̤όλα
παιδίαπαιδιά
παιδόπαπαιδάκια
’πορούμ’(επορούμε) μπορούμε
σ̌ελίκ’χαρά, ψυχαγωγία, αυτό που δίνει χαρά şenlik
ταφόπα(υποκορ.) τάφοι
τουντους
’φτάμ’(ευτάμε) κάνουμε, φτιάχνουμε
χωρίαχωριά
Γράμμος

Ποντιακός Στίχος - Pontian Lyrics 2025

Επικοινωνία: infoDUMMY@pontianlyrics.gr

Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της IpHost