
Στιχουργοί: Γιάννης Τσανάκαλης
Συνθέτες: Γιάννης Τσανάκαλης
Εμέρωσεν οσήμερον ο ήλον πα -ν- εξέβεν Τη άνοιξης τα πουλόπα μοιρολογούν και λένε Με το είναι πουλία και ’κ’ έχ’νε λαλίαν Ατά πα εγροικούνε του κόσμου την κακίαν Ας είν’ πουλόπα κι ατά πα τέρτα̤ και πόνον έχ’νε Τερούν τον κόσμον και πονούν σο χάλ’ ατό ντο έρθεν Με το είναι πουλία και ’κ’ έχ’νε λαλίαν Ατά πα εγροικούνε του κόσμου την κακίαν «Η αδικία έν’ πολλά» το ένα λέει σο άλλο Για πέντε ψωροτάληρα σκοτών’ ο εις τον άλλον Με το είναι πουλία και ’κ’ έχ’νε λαλίαν Ατά πα εγροικούνε του κόσμου την κακίαν Θυμούνταν τον παλιόν καιρόν π’ εζήν’νεν η εγάπη Η καρδία τουν σπίχκεται πίν’νε πολλά φαρμάκι Με το είναι πουλία και ’κ’ έχ’νε λαλίαν Ατά πα εγροικούνε του κόσμου την κακίαν
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| ατά | αυτά | ||
| εγάπη | αγάπη | ||
| εγροικούνε | καταλαβαίνουν | ||
| εζήν’νεν | ζούσε | ||
| είν’ | (για πληθ.) είναι | ||
| εμέρωσεν | ξημέρωσε | ||
| έν’ | είναι | ||
| εξέβεν | βγήκε, ανέβηκε | ||
| έρθεν | ήρθε | ||
| έχ’νε | έχουνε | ||
| θυμούνταν | θυμούνται | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| λαλίαν | λαλιά, φωνή | ||
| οσήμερον | σήμερα | ||
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| πίν’νε | πίνουν | ||
| πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
| πουλόπα | πουλάκια | ||
| τερούν | κοιτούν | ||
| τέρτα̤ | καημοί, βάσανα, στενοχώριες | dert | |
| τουν | τους | ||
| χάλ’ | χάλι, κατάντια | hal/ḥall |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| ατά | αυτά | ||
| εγάπη | αγάπη | ||
| εγροικούνε | καταλαβαίνουν | ||
| εζήν’νεν | ζούσε | ||
| είν’ | (για πληθ.) είναι | ||
| εμέρωσεν | ξημέρωσε | ||
| έν’ | είναι | ||
| εξέβεν | βγήκε, ανέβηκε | ||
| έρθεν | ήρθε | ||
| έχ’νε | έχουνε | ||
| θυμούνταν | θυμούνται | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| λαλίαν | λαλιά, φωνή | ||
| οσήμερον | σήμερα | ||
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| πίν’νε | πίνουν | ||
| πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
| πουλόπα | πουλάκια | ||
| τερούν | κοιτούν | ||
| τέρτα̤ | καημοί, βάσανα, στενοχώριες | dert | |
| τουν | τους | ||
| χάλ’ | χάλι, κατάντια | hal/ḥall |

