.
.
Το παρόν του Πόντου

Πουλί μ’, αν εγαπέθαμε

Πουλί μ’, αν εγαπέθαμε
fullscreen
Πουλί μ’, αν εγαπέθαμε
’κ’ έτονε τυχερόν
Εμάς ντο θα εχώριζαν
έτονε φανερόν

Επέμ’να μαναχόν -ι
και άμον ορφανόν/παλαλόν
Ο κόσμος ξαν εμένα
θα κατηγορεί

Πουλί μ’, ασ’ τ’ εχωρίες με
’κ’ επόνεσεν η ψ̌η σ’;
Εφέκες με μαναχέσσα,
το καρδόπο μ’ κλαινί͜εις

Επέμ’να μαναχόν -ι
και άμον ορφανόν/παλαλόν
Ο κόσμος ξαν εμένα
θα κατηγορεί

Καρδίαν έ͜εις από λιθάρ’,
ντο κλαίω ’κι πονείς
Ντ’ εμάτωσες το ψ̌όπο μου
ατό ξάι ’κι νουνί͜εις

Επέμ’να μαναχόν -ι
και άμον ορφανόν/παλαλόν
Ο κόσμος ξαν εμένα
θα κατηγορεί
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλευση
άμονσαν, όπως, καθώς ἅμα
ασ’από
έ͜ειςέχεις
εγαπέθαμεαγαπηθήκαμε
επέμ’νααπόμεινα
επόνεσενπόνεσε
έτονεήταν
εφέκεςάφησες
εχωρίεςχώρισες
’κ’δεν οὐκί<οὐχί
καρδόποκαρδούλα
’κιδεν οὐκί<οὐχί
κλαινί͜ειςκάνεις κάποιον να κλάψει, στενοχωρείς
λιθάρ’λιθάρι, πέτρα
μαναχέσσαμονάχη
μαναχόν(έναρθρο) μοναχός, μοναχό, (επίρρ) μόνο/μοναχά
νουνί͜ειςσκέφτεσαι
ξάικαθόλου
ξανπάλι, ξανά
παλαλόντρελό
ψ̌ηψυχή
ψ̌όποψυχούλα
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλ.
άμονσαν, όπως, καθώς ἅμα
ασ’από
έ͜ειςέχεις
εγαπέθαμεαγαπηθήκαμε
επέμ’νααπόμεινα
επόνεσενπόνεσε
έτονεήταν
εφέκεςάφησες
εχωρίεςχώρισες
’κ’δεν οὐκί<οὐχί
καρδόποκαρδούλα
’κιδεν οὐκί<οὐχί
κλαινί͜ειςκάνεις κάποιον να κλάψει, στενοχωρείς
λιθάρ’λιθάρι, πέτρα
μαναχέσσαμονάχη
μαναχόν(έναρθρο) μοναχός, μοναχό, (επίρρ) μόνο/μοναχά
νουνί͜ειςσκέφτεσαι
ξάικαθόλου
ξανπάλι, ξανά
παλαλόντρελό
ψ̌ηψυχή
ψ̌όποψυχούλα
Πουλί μ’, αν εγαπέθαμε

Ποντιακός Στίχος - Pontian Lyrics 2025

Επικοινωνία: infoDUMMY@pontianlyrics.gr

Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της IpHost