.
.
Τέρεν, μάνα

Τέρεν, μάνα

Τέρεν, μάνα
fullscreen
Τέρεν μάνα, τέρεν μάνα,
τέρεν μάνα πώς χορεύω
και τ’ αντζία μ’ άν’ ’κι σ’κώνω
και την γην κατατρυπαίνω,
Και την γην κατατρυπαίνω
και τη σ̌κύλ’ τον γιον ’κι παίρω

Λέγ’ ατον κι ατός ’κι ακούει με,
σύρει το λιθάρ’ να κρούει με
Σύρει͜ ατο και κατασ̌κίζ’ με,
ελέπ’ με και ’κ’ εγνωρίζ’ με
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλευση
άν’άνω, πάνω, άνωθεν
αντζίαπόδια, μηροί
ατόςαυτός
εγνωρίζ’γνωρίζει
ελέπ’βλέπει/βλέπω
’κ’δεν οὐκί<οὐχί
κατατρυπαίνωκατατρυπώ, γεμίζω τρύπες
’κιδεν οὐκί<οὐχί
κρούειχτυπάει κρούω
λιθάρ’λιθάρι, πέτρα
παίρωπαίρνω
σ̌κύλ’(γεν.) σκύλου
σ’κώνωσηκώνω
τέρεν(προστ.) κοίταξε
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλ.
άν’άνω, πάνω, άνωθεν
αντζίαπόδια, μηροί
ατόςαυτός
εγνωρίζ’γνωρίζει
ελέπ’βλέπει/βλέπω
’κ’δεν οὐκί<οὐχί
κατατρυπαίνωκατατρυπώ, γεμίζω τρύπες
’κιδεν οὐκί<οὐχί
κρούειχτυπάει κρούω
λιθάρ’λιθάρι, πέτρα
παίρωπαίρνω
σ̌κύλ’(γεν.) σκύλου
σ’κώνωσηκώνω
τέρεν(προστ.) κοίταξε
Τέρεν, μάνα

Ποντιακός Στίχος - Pontian Lyrics 2025

Επικοινωνία: infoDUMMY@pontianlyrics.gr

Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της IpHost