.
.
Αυλών Έμ-πνευσις

Κάθουμαι αναμέν’ ατεν

Κάθουμαι αναμέν’ ατεν
fullscreen
Κάθουμαι αναμέν’ ατεν [ν’ αηλί εμέν!]
απόθεν θα κονεύει [έλα -ν- έλα]
Φοβούμαι ενέσπαλεν την κλώσ’ [ν’ αηλί εμέν!]
κι εμέναν αραεύει [έλα -ν- έλα]

Έχ̌’ κι έρ’ται ο καλόκαιρον, [ν’ αηλί εμέν!]
τα χ̌ι͜όνι͜α πα ελύαν [έλα -ν- έλα]
Τ’ αρνί μ’ πουθέν ’κι φαίνεται, [ν’ αηλί εμέν!]
’κι θα έρ’ται καμίαν [έλα -ν- έλα]

Τιδέν ’κ’ επέμ’νεν να ευτάω [ν’ αηλί εμέν!]
ολίγον για να τσ̌ίζ’ με [έλα -ν- έλα]
Ζαέρ κακόν εποίκα ’τεν [ν’ αηλί εμέν!]
κι ατέ θέλ’ να κλαινίζ’ με [έλα -ν- έλα]

Λόγον να λέγω ’κ’ επορώ [ν’ αηλί εμέν!]
την ψ̌ή μ’ ν’ απονεγκάζω [έλα -ν- έλα]
Ας κουρταρεύ’ με ο Θεόν [ν’ αηλί εμέν!]
και άντζ̌ακς ησυχάζω [έλα -ν- έλα]
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλευση
αηλίαλίμονο ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός)
αναμέν’περιμένει
άντζ̌ακςμόλις που, μετά βίας, τότε μόνο ancak
απόθεναπό που, από όπου
απονεγκάζωξεκουράζω
αραεύειψάχνει, αναζητάει, γυρεύει aramak
ατέαυτή
ατεναυτήν
ελύανλύθηκαν, έλιωσαν
ενέσπαλενξέχασε
επέμ’νεναπόμεινε
εποίκαέκανα, έφτιαξα ποιέω-ῶ
επορώμπορώ
έρ’ταιέρχεται
ευτάωκάνω, φτιάχνω εὐθειάζω
έχ̌’έχει
έχ̌’ κι έρ’ταιείναι στον ερχομό, έρχεται
ζαέρως φαίνεται, προφανώς, μάλλον zahiren<zahir/ẓāhir
’κ’δεν οὐκί<οὐχί
καμίανποτέ
’κιδεν οὐκί<οὐχί
κλαινίζ’στενοχωρώ/εί, κάνω/ει κπ να κλάψει
κλώσ’επιστροφή, γυρισμός
κονεύειεγκαθίσταται, φωλιάζει, προσγειώνεται konmak
κουρταρεύ’σώνω/ει, διασώζω/ει kurtarmak
ν’ αηλίαλίμονο μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός
ολίγονλίγο
παπάλι, επίσης, ακόμα
πουθένπουθενά
’τεναυτήν
τιδέντίποτα
τσ̌ίζ’λυπάμαι/ται, συμπονώ/εί σίζω
φοβούμαιφοβάμαι
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλ.
αηλίαλίμονο ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός)
αναμέν’περιμένει
άντζ̌ακςμόλις που, μετά βίας, τότε μόνο ancak
απόθεναπό που, από όπου
απονεγκάζωξεκουράζω
αραεύειψάχνει, αναζητάει, γυρεύει aramak
ατέαυτή
ατεναυτήν
ελύανλύθηκαν, έλιωσαν
ενέσπαλενξέχασε
επέμ’νεναπόμεινε
εποίκαέκανα, έφτιαξα ποιέω-ῶ
επορώμπορώ
έρ’ταιέρχεται
ευτάωκάνω, φτιάχνω εὐθειάζω
έχ̌’έχει
έχ̌’ κι έρ’ταιείναι στον ερχομό, έρχεται
ζαέρως φαίνεται, προφανώς, μάλλον zahiren<zahir/ẓāhir
’κ’δεν οὐκί<οὐχί
καμίανποτέ
’κιδεν οὐκί<οὐχί
κλαινίζ’στενοχωρώ/εί, κάνω/ει κπ να κλάψει
κλώσ’επιστροφή, γυρισμός
κονεύειεγκαθίσταται, φωλιάζει, προσγειώνεται konmak
κουρταρεύ’σώνω/ει, διασώζω/ει kurtarmak
ν’ αηλίαλίμονο μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός
ολίγονλίγο
παπάλι, επίσης, ακόμα
πουθένπουθενά
’τεναυτήν
τιδέντίποτα
τσ̌ίζ’λυπάμαι/ται, συμπονώ/εί σίζω
φοβούμαιφοβάμαι
Κάθουμαι αναμέν’ ατεν

Ποντιακός Στίχος - Pontian Lyrics 2025

Επικοινωνία: infoDUMMY@pontianlyrics.gr

Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της IpHost